Δευτέρα 19 Αυγούστου 2019

Η απόπειρα εκφοβισμού, η νεότευκτη κυρία διευθύντρια και οι "πλάτες" της (*)

Τέλος άνοιξης του 2007 όταν, μια Παρασκευή στις 10:45 πμ και ενόσω ήμουν στην εργασία μου, στο κατάστημα της τράπεζας Αττικής στην Τρίπολη, λίγο πριν το μεσημέρι, δέχθηκα ένα τηλέφωνο από τον τότε περιφερειακό διευθυντή Λεωνίδα Μελίδη, που υπαγόταν το κατάστημα που διοικούσα. 

Ο Λεωνίδας με όχι χαρούμενο ύφος μου είπε : "Γιώργο, αφήνεις τώρα τα κλειδιά του καταστήματος στην Κατερίνα και έρχεσαι με μετάθεση στην Αθήνα. Ως σύμβουλος δικός μου".
Θέση, που ούτε καν υπήρχε στο οργανόγραμμα ...

Η ερώτησή μου τότε ήταν : για ποιο λόγο ; επειδή η βαθύτατα ΠΑΣΟΚα Κατερινούλα Ζ....

(* : αυτές ήταν οι "πλάτες της") βρήκε παρέα στην πόλη και θέλει να ξεχάσει την παλιά εκεί που υπηρετούσε ; Σε τελική ανάλυση (συνέχισα) σας δίνει τα εχέγγυα ότι ένας υπάλληλος της Καταναλωτικής Πίστης, θα "τρέξει" το μαγαζί  ή την τοποθετείτε επειδή είναι αδελφή της επίσης ΠΑΣΟΚας αδελφούλας της που ηγείται του ΛΑΚ (σ.σ. δηλαδή του αντίστοιχου ασφαλιστηρίου ΛΕΠΕΤΕ, της ΕΤΕ).
Ο Λεωνίδας μου απάντησε με αμηχανία : "... Γιώργο, ξέρεις πως έχουν αυτά ..."

Ο Λεωνίδας όπως και όλη η διοίκηση της ... τράπεζας, σαφώς γνώριζε ότι ήμουν σε συζητήσεις με την Probank (είχα ήδη μιλήσει με τον τότε πρόεδρό της τον Δαμανάκη), με την Πανελλήνια (να είναι καλά ο τότε ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ δ/ντης της ο Βασίλης Μπόμπος) και με άλλες δύο τράπεζες που δε γουστάρω ούτε για ανέκδοτο να αναφερθώ.

Τότε απάντησα στο Λεωνίδα : "έχω 3 χρόνια που δεν έχω πάρει μια μέρα άδεια. Θα κάνω χρήση της άδειάς μου. Ο Λεωνίδας μου ανταπάντησε : "εντάξει αλλά μη κάνεις καμία βλακεία και παραιτηθείς".

Πήρα 3 ½ ημερολογιακούς μήνες άδεια, βρήκα νέο σπίτι στην Αθήνα και αποφάσισα να ξεκουραστώ για λίγο, σε κάποιες γωνιές στην Πελοπόννησο.

Για να πάω στον προορισμό των διακοπών μου, περνούσα από Τρίπολη όπου και -όταν περνούσα- από την πόλη, καθόμουν λίγο και χαιρετούσα 4-5 πελάτες, φίλους και συγγενείς δίνοντάς τους ραντεβού στην κεντρική πλατεία της πόλης.
Όμως, ... ω εκ του θαύματος, 5 φορές δέχθηκα τηλέφωνα από ένα ... παλικάρι που έλεγε ... διάφορα, αλλά από απόρρητο τηλέφωνο ...
Σε γενικές γραμμές, αυτό που έλεγε ήταν "μη ξαναπατήσεις Τρίπολη" (και μερικά άλλα ... απανθίσματα).

Κάποια στιγμή επισκέφθηκα την ΓΑΔΑ, πήγα στην Δ/νση εκβιαστών και μίλησα με κάποιον αξιωματικό καταθέτοντας όσα είχαν συμβεί, όσα γνώριζα και τα ... μεταγενέστερα διαμειβόμενα. 

Μετά από καθοδήγηση ενός έμπειρου αξιωματικού της ΓΑΔΑ, ενημέρωσα και τον τότε (σ.σ. και τώρα εις στον αιώνα των αιώνων, αμίν ...) πρόεδρο εργαζομένων της attica bank, τον Θανάση Σταθόπουλο, για τον πηγαιμό μου στην ΓΑΔΑ. Τον ενημέρωσα και για τα ... τηλεφωνήματα χωρίς όμως λεπτομέρειες για τα της ΓΑΔΑ.

Και (ξανά) ... ω εκ του θαύματος, τα ... τηλέφωνα έπαυσαν ...



Γιώργος Θ. Κανελλάκης
Τηλ 6977-913-924
Παρανόμως, δολίως και αντικαταστατικώς απολυμένος και σε δικαστικό αγώνα με την ... τράπεζα των Μηχανικών, όπου εργαζόμουν.

Υ.γ. Έτσι για το κέφι μου, κάποια στιγμή θα σηκώσω και στατιστικά του μαγαζιού μιας και δεν υπάρχει εδώ και χρόνια, κι έκλεισε αφού η Κατερίνα ζήτησε μετάθεση στην Αθήνα.
Στατιστικά πρότερα και μεταγενέστερα της εκδίωξης μου. Στατιστικά που μου 'χε ζητήσει ο πρόεδρος της Probank, ο Δαμανάκης, και δεν τα έδωσα καθότι έκρινα ότι ήταν ανήθικο να είσαι σε μια εταιρεία και να δίνεις στοιχεία σε άλλη.

Στην κορυφαία φωτογραφία απόκομμα από τις εκλογές του 2012 όπου αριστερά εικονίζεται ο εγκληματίας δημιουργός του ΕΝΦΙΑ Βαγγέλης Βενιζέλος και δίπλα του (στο μέσον της ίδιας φωτογραφίας) ο αποθανών πλέον προϊστάμενος των ομολογιακών δανείων της Attica bank, ο Γιώργος Κανταρέλης (που μια εβδομάδα πριν "φύγει" ανήμερα του Πάσχα, μου έδωσε ένα πελώριο φάκελο).


Συνεχίζεται


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου