Βρε παιδί μου, ούτε αυτού του συναδέλφου το μυαλό δεν ξεχνά
Η τράπεζα ήταν μικρή στο μέγεθος μεν, δυναμική στην παρουσία της, δε. Ήταν τα χρόνια που η τράπεζα θα προμηθευόταν 150+ τεμάχια εκτυπωτών star NL15.
Ξάφνου, από το πουθενά εμφανίζεται "συνάδελφος" που όπως αποδείχθηκε, είχε ΚΑΙ εμπορική δραστηριότητα εμπορίας τέτοιων εκτυπωτών κι έτσι έδωσε προσφορά στην τράπεζα.
Μέχρι εδώ -σχεδόν- όλα, καλά.
Όμως, το πρόβλημα εστιάστηκε στην τιμή που πρόσφερε τους εκτυπωτές ο ... συνάδελφος, η οποία ανερχόταν στις 170.000 Δραχμές το τεμάχιο.
Και το ονομάζω πρόβλημα διότι, μετά από 3-4 τηλεφωνήματά μου σε μαγαζιά της οδού Στουρνάρη (που εμπορεύονταν είδη Η/Υ και αναλώσιμα) βρήκα προσφορά για τον ίδιο εκτυπωτή, για την ίδια ποσότητα (150+ τεμάχια) στις
136.000 Δραχμές.
Δηλαδή, 34 χιλιάδες Δραχμές (του τότε) λιγότερο ανά τεμάχιο.
Δηλαδή, 5.100.000 Δραχμές (του τότε) αθροιστικά (150 τεμ x 34 χιλ Δρχ) περισσότερα έξοδα, στο σύνολο της προμήθειας της Τράπεζας.
Έθεσα το θέμα στους αρμόδιους προϊσταμένους μου για την προσφορά που βρήκα, ΚΑΙ οι αρμόδιοι αποφάσισαν.
Αγόρασαν τους εκτυπωτές από τον κύριο συνάδελφο που έδινε τους εκτυπωτές 34 χιλιαρικάκια περισσότερο απ' ότι τους είχα βρει στο εμπόριο.
Και ως γνωστόν "αν αυτά συνέβαιναν σε μια μικρή τράπεζα, αναρωτιέμαι τι συνέβαινε και τι συμβαίνει σε μεγαλύτερες τράπεζες".
Η Αγία Τράπεζα
αείμνηστε δάσκαλε Κωνσταντίνε Καψάσκη, ευτυχώς που εμείς στην τράπεζα Εργασίας, δεν είχαμε τέτοιες περιπτώσεις καραμπινάτης διαφθοράς και μίζας.
Βρε, λες να είχαμε κι εμείς στις Άγιες Τράπεζες ;
Δε ξέρω.
Πείνασα. Πάω να φάω ...
Δε ξέρω.
Πείνασα. Πάω να φάω ...
Fioret
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου