Οι πρωθυπουργοί είναι σαφές ότι εμπιστεύονται τους συμβούλους τους, χωρίς να έχουν δυνατότητα να γνωρίζουν τους πάντες και τα πάντα. Όταν όμως κάποια ομάδα συμβούλων, υπουργών γενικών γραμματέων και παρατρεχάμενων αποδειχθεί ανίκανη - ενημερώνει ψευδώς ή λάνθασμένα κλπ, τους ξηλώνει, τους παραπέμπει στη Δικαιοσύνη.
Και παραιτείται.
Επειδή για οτιδήποτε συμβαίνει επάνω σε ένα καράβι (ή χώρα) υπεύθυνος είναι ο καπετάνιος (ή ο πρωθυπουργός) θα παραθέσω ένα συμβάν εμπιστοσύνης.
Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 εργαζόμουν ως αναλυτής οικονομικών στοιχείων στην τράπεζα Πειραιώς, στο Περιστέρι. ΤΟ κατάστημα ήταν μεγάλο, με δυναμική εξέλιξη. Ήταν τρίτο στη σειρά στην κλίμακα αποδοτικότητας και παραγωγικότητας του δικτύου της τράπεζας.
Τη συγκεκριμένη περίοδο διευθυντής του καταστήματος ήταν ο Γιάννης Κόντης που μόλις
Με τον Γιάννη είχαμε πολυετή γνωριμία αφού και οι δύο μας εργαζόμασταν παλαιότερα στην τράπεζα Εργασίας, στο κατάστημα των Αμπελοκήπων Αθήνας, που η τοκογλυφία και τα πανωτόκια, έδιναν και έπαιρναν. Στο κατάστημα αυτό ο Γιάννης, κυριολεκτικά μου είχε σώσει τη ζωή από το να κάνω ολιστική αυτοχειρία κατά παλιανθρώπου, μέλους των της συμμορία τοκογλύφων. Μέχρι που ξέκανα όλη τους την συμμορία, καταγγέλλοντας τα πάντα στον πρόεδρο της τράπεζας, Καψάσκη.
Όμως αυτό είναι κουβέντα άλλης ώρας.
Ο Γιάννης γνωρίζοντάς με πάρα πολύ καλά, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τον αγώνα μου κατά των απατεώνων του καταστήματος Αμπελοκήπων, μου είχε κάτι περισσότερο από μεγάλη εμπιστοσύνη. Απεριόριστη θα έλεγα, και προσωπικά, όπως κάθε αξιόλογο συνεργάτη, συνάδελφο "διπλανό" μου, τον έβγαζα πάντοτε ασπροπρόσωπο με τις κρίσεις μου επί των οικονομικών στοιχείων των πελατών μας. Γνώριζε επίσης πως ότι έλεγα προφορικά, ακριβώς αυτό μετέφερα και στην γραπτή μου Εισήγηση προς τα ανώτερα κλιμάκια.
Εν τω προκειμένω, θα περιγράφω εν συντομία μόνο μια στιγμή απεριόριστης εμπιστοσύνης :
Μεσημέρι τέλους εβδομάδας, ο Γιάννης είχε κάποιο ραντεβού κι εσπευσμένα έπρεπε να φύγει από το κατάστημα, την ίδια ώρα που -συγκεκριμένου μεγαλοπελάτη μας- ο φάκελος έπρεπε να "φύγει" προς τη διοίκηση για έγκριση.
Ζήτησα από τον Γιάννη να περιμένει μισή ώρα μέχρι να γράψω την εισήγησή μας, για να την υπογράψει και ας έφευγε λίγο αργότερα. "Αδύνατον" μου είπε χαμογελώντας για κάποιον λόγο. "Θα έπρεπε να είμαι ήδη εκεί" πρόσθεσε.
Τέλειωσε όμως την κουβέντα του λέγοντας : "άσχετε από ποδόσφαιρο Βάζελε, γράψε την εισήγηση, βάλε υπογραφή, βάλε υπογραφή ΚΑΙ ως Γιάννης, πάρε τη μοτοσυκλέτα σου και τράβα σβέλτα το έγγραφο για άμεση έγκριση στην διοίκηση".
Με τον Γιάννη η συνεργασία και οι συζητήσεις μας ανέκαθεν ήταν ανέφελη πλην των περιπτώσεων που μιλάγαμε για Ολυμπιακό - Παναθηναϊκό, όπου η μόνιμη επωδός του Γιάννη προς εμέ ήταν : "άντε ρε που αν δεις μπάλα στον δρόμο, θα νομίσεις ότι είναι βόμβα ..."
Μέχρι την ημέρα που για συγκεκριμένο λόγο, οι απόψεις μας ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες. Όπου κατέθεσα την παραίτησή δίνοντας αρκετό χρονικό περιθώριο (δύο μηνών), για να έλθει και να ενημερωθεί ο αντικαταστάτης μου.
Ίσως και ο Γιάννης να είχε τους λόγους του. Ίσως γι αυτό να αποχώρησε λίγο καιρό αργότερα για άλλη τράπεζα ως κορυφαίο διοικητικό της στέλεχος. Ίσως πάλι ...
Το ανωτέρω Κυριάκο Μητσοτάκη για να σε βάλει σε σκέψεις για το έγκλημα των Τεμπών όπου συνεργάτες σου, σύμβουλοι, υπουργοί και ... διοικητές "σε ενημέρωσαν ελλιπώς και εσφαλμένα", όπως είπες.
Μπούρδες Κυριάκο. Αν όντως έτσι είχαν τα πράγματα και ΑΝ νομίζεις ότι σε εξαπάτησαν, -κατ' εμέ (και για κάποια εκατομμύρια ακόμη από κόσμο που προερχόμαστε από την Ν.Δ.) πέταξε έξω κάτι τυχάρπαστα υβριστικά ... άτομα σαν τον Γεωργιάδη, την Βόζεμπεργκ, τον Μαρκόπουλο, την Βούλτεψη και άλλους (με πράσινο χρώμα και ο νοών νοείτω) και μετά παραιτήσου, προκηρύσσοντας άμεσα εκλογές.
Οτιδήποτε άλλο είναι "περίτεχνες περιδινήσεις για να αποφύγεις τον ανεμοστρόβιλο".
Γιώργος Θ. Κανελλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου