Το
ερώτημα είναι επίκαιρο και γίνεται από
πολλούς συμπολίτες μας, από κάποιους
γιατί ακόμα αντέχουν οικονομικά και
θεωρούν τον εαυτό τους «εκτός κινδύνου»,
από άλλους γιατί θεωρούν ότι οι
δανειολήπτες έσφαλαν δανειζόμενοι
χρήματα έχοντας κάνει λανθασμένους
υπολογισμούς και από ακόμα κάποιους
άλλους γιατί θεωρούν ότι «εφ’ όσον
δανείστηκες, οφείλεις να πληρώσεις».
Είναι επίσης εύλογο γιατί μία κοινωνία
η οποία με σκοπιμότητα έχει οδηγηθεί
σε αδιάλειπτο ατομικισμό και ουδέποτε
διδάχθηκε συλλογικές η συμμετοχικές
διαδικασίες, αδυνατεί να οραματιστεί
το κοινό καλό και την δύναμη της
αλληλεγγύης.
Ας
εξετάσουμε όμως τους λόγους που έχουν
αποφέρει την φλέγουσα αυτή κατάσταση
των πλειστηριασμών στην χώρα μας. Λίγα
χρόνια πριν την κρίση, οι τράπεζες σχεδόν
«χάριζαν» χρήματα σε μορφή πίστωσης
είτε σε κάρτες είτε σε δάνεια. Καθημερινά
φαινόμενα αποστολής καρτών στο σπίτι
ή αναγγελίες έτοιμων δανείων ήταν
κοινότυπες και συνήθεις.
Ο κόσμος,
έχοντας χειραγωγηθεί μέσα από διαφημίσεις,
έντυπα και «χαρούμενες» πρωινές εκπομπές
οδηγήθηκε