Παύλο, οι απροσδόκητες συνταντήσεις, λύνουν κάθε πιθανή απορία. Η μετά από χρόνια συνάντηση.

 Την 19 Αυγούστου 2022 με την παρέα μου είχαμε μια ιδέα. Να πάμε στο Κατάκολο. Φθάνοντας εκεί, αφού απολαύσαμε για άλλη μια φορά τη θέα, διαπιστώσαμε ότι ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ υπήρχαν καταστήματα που ήταν προς ενοικίαση ή/και προς πώληση, γεγονός που δεν το είχαμε ξαναδεί ποτέ μας, όσα χρόνια κατηφορίζαμε προς το υπέροχο Κατάκολο. 

Καταστήματα, όχι στις παρυφές του χωριού αλλά στην κύρια αγορά του. Και υπήρχαν καταστήματα ενόσω, όσα καταστήματα ήταν ανοικτά (καταστήματα ένδυσης εστιατόρια, κρεπερί, χρυσοχοΐα κλπ) είχαν -στην καλύτερη- 2έως 3 παρέες για φαγητό ή από κανέναν έως έναν πελάτη μέσα που χάζευε την πραμάτια ...

Και αυτό ενόσω στο λιμάνι -προ μιας ώρας- είχε δέσει ένα τεράστιο κρουαζιερόπλοιο γεμάτο από αλλοδαπούς τουρίστες !

Για να μη τα πολυλογώ, κάποια στιγμή έχοντας μεσημεριάσει και πεινάσει, αρχίσαμε να προτείνουμε το που και τι θα φάμε. Τελικά επιλέχθηκε ένα ψητοπωλείο στην είσοδο της αγοράς.

Πιάσαμε ένα τραπέζι και την ώρα που πήγα να καθίσω κοιτάζω στο διπλανό τραπέζι και διαπιστώνω πως ήταν ο Παύλος Χαϊκάλης που έτρωγε μαζί με έναν παρακαθήμενο του.

Αρχικά μπερδεύτηκα σκεπτόμενος να σηκωθώ να φύγω ή να καθίσω ή να πάω να του πω

δύο λόγια για τις αλήστου ημέρες υπουργίας του, επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ειδικότερα, για τα στοιχεία που του είχα δώσει για τους ληστές και απατεώνες της Attica bank, ενόσω ήταν βουλευτής και υπουργός των ΑΝΕΛ.
 

Ίσως και να έμεινα "κόκκαλο" για περισσότερο από 1 λεπτό σκεπτόμενος αν θα μιλήσω ή όχι, γεγονός που -για τον χαρακτήρα μου- η λήψη αποφάσεων είναι πάντοτε θέμα που λύνεται σε κλάσματα χρόνου.

Τελικά πλησίασα, χαιρέτισα -σχεδόν διστακτικά- και μιλήσαμε για λίγο, παρουσία και του φίλου του Χαϊκάλη.

Απ' όλη τη συζήτηση μας, μεταφέρω μόνο μια του κουβέντα : "Γιώργο, σαφώς και όσα μας είπες για την τράπεζα Αττικής, όσα μου είπες τότε ήταν αληθή, όμως δεν τολμούσε κανένας μας να ακουμπήσει την τράπεζα".

Δεν μεταφέρω και δεν λέω τίποτα περισσότερο από τη συζήτηση, διότι θα γράψω άσχημα λόγια, πλην μιας διαπίστωσης : ΚΟΙΤΑ ΡΕ ΠΟΙΟΥΣ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΗΡΙΞΕΙ !

Και κάτι ακόμη ρε συ Παύλο. Η ευχή σου "καλή καρδιά", όταν σου είπα για τους αληταράδες της τράπεζας Αττικής, δεν με ακουμπά καθόλου. 

Μόνο μίσος, οργή και ασίγαστη επιθυμία για τιμωρία τους νιώθω, μη έχοντας ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ για εγκληματίες, όπως αυτά τα υποκείμενα που ... διοικώντας της τράπεζα, εξαφάνισαν 2+ δισ. € και επιχείρησαν ΕΝ ΠΑΝΤΙ ΤΡΟΠΟ την εξαφάνισή μου (και άλλων) ! ...