Το παραμυθάκι είχε και συνέχεια, λίγο πριν λίγο μετά απ' αυτό που μου την ΄λεγε φίλος καταστηματάρχης.
Μεσημέρι και σκάει μούρη νέος πελάτης στο μαγαζί ντυμένος σένια κάζουαλ μεν, μα με λαμογέ κοψιά.
Να σου πω, έχουμε κάτι κομμάτια γης να σπρώξουμε σε κόσμο που θέλει να πάρει στεγαστικό, για να ξεχρεώσει μικρότερες οφειλές που είναι ακριβότερων επιτοκίων.
Ο φίλος μαγαζάτορας ρωτά "που είναι η γη αυτή ;" Του δείχνουν λοιπόν κάτι
τοπογραφικά με τμήματα γης στα όρη και στα βουνά, στη μέση του πουθενά, καθώς και πίνακες με αντικειμενικές.
Και πως ρε παιδιά θα γίνει αυτό ; ρωτάει, αφού αυτά τα κομμάτια -απ΄ ότι βλέπω και κρίνω- έχουν αντικειμενικές στο 1/10 άντε στο 1/6 των ποσών που θέλετε να δοθούν ενώ μπορεί να ναι και Δημόσια αυτή η έκταση που λέτε. Δεν υπάρχουν δρόμοι, ρυμοτομίες, υποδομές. Τίποτα δεν υπάρχει.
Μην ανησυχείς. Έχουμε δικό μας στην πολεοδομία που θα κάνει τις φακές, χαβιάρι, ενώ και εσύ θα έχεις το κομμάτι σου. Και όχι εκεί που θα πάρουν οι άλλοι. Σε αρχοντικό σημείο. Ανάμεσα στα έλατα. (σ.σ. σαν να λέμε, ανάμεσα στο Μαίναλο ένα πράγμα). Και για να ξέρεις, συμπλήρωσε ο σένιος, παίρνουν όλοι κομμάτια. Μην είσαι χαζός και μείνεις έξω.
Ρε παιδιά, δε γίνονται αυτά. Τι λέτε τώρα ; είπε ο φίλος
Τότε ο σένιος απαντά : όλα γίνονται φίλε, και θα 'χεις πολλά περισσότερα μιας και τους ανθρώπους μας τους στηρίζουμε. Να σου δώσω ένα παράδειγμα του λέει. Εγώ ως μεσίτης δικαιούμαι μια προμήθεια. Αυτή, δική σου. Και πολλά περισσότερα ακόμη. Να μη στα πολυλογώ, το ζεστό θα ναι καμιά 50χίλιαρη το χρόνο αν πάνε καλά τα πράγματα.
Ο καταστηματάρχης για να κερδίσει λίγο χρόνο, του λέει : άσε να το σκεφτώ και θα τα πούμε. Μόλις έφυγε ο σένιος, ο φίλος πέφτει στα τηλέφωνα με τους προϊσταμένους του όπου ούτε λίγο ούτε πολύ τον ρωτάνε με ύφος χαζοπόνηρο : "δεν το βλέπεις να προχωρά ; Για κοίτα ρε παιδί μου μήπως και προχωρήσει κάτι απ' αυτά ..." Μπα, δε γίνεται ήταν η απάντηση.
Βλέπεις, ο φίλος δεν έτρεχε για να πάρει κομμάτια γης και ευχές από μοναστήρια (σ.σ όπως το Βατοπέδι ένα πράγμα), όταν ο ... θεός μοίραζε ... χαβιάρια γης σε "δικούς" (όπως λέει και μια παροιμία που του ΄πε μια σοφή γριούλα).
Και βέβαια το ξήλωμα άρχισε μιας και ο σένιος είχε πλάτες ένα βολευτή πρώην δημοσιοκάφρο της τότε κυβέρνησης, και οι μεταθέσεις έρχονταν πάνω σε αποσπάσεις, ενώ μια βαθιά, κατάβαθη σοσιάλα (σ.σ. πως λένε "πασόκα") πήρε την θέση του μέσα σε μια μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου