Μηχανικός ετών ... όσο μου πείτε γράφω

- Να σου πω.

- Ορίστε. Τι θες ;

- Έχουμε μια βουνοπλαγιά στη μέση του πουθενά όπου και τα πουλιά δυσκολεύονται να την βρουν. Εκεί, έχουμε κόψει κομμάτια ανά 4 στρέμματα για να είναι άρτια και θα το πουλάμε σε πελάτες στεγαστικών, εμείς, οι μεσίτες. Και οι πελάτες μας θα παίρνουν χρηματοδότηση από το μαγαζί σου. Εμείς θα σου στέλνουμε πελάτες για στεγαστικά, και το ποσό που είναι να δώσεις σε εμάς ως μεσιτεία, θα το κρατάς εσύ. Δηλαδή, το 1500άρι. Σε κάθε φάκελλο, σε κάθε πελάτη.

- Ρε παιδιά τι λέτε ; Όχι. Εγώ δε παίζω με τέτοια παιχνίδια. Κρατήστε τα χρήματά σας. Στείλτε πελάτες, αλλά μέχρι εκεί.

- Σου φέραμε 3-4 φακέλους με πελάτες τυχεράκια ...

- Μα τι λέει εδώ ; Το ένα κομμάτι γης απ' αυτά 160 - 180 χιλιάδες euro ; Αφού δεν κάνει ούτε
10-15 χιλιάρικα το καθένα. 

- Μη σε νοιάζει. Έχουμε δικούς μας μηχανικούς και γράφουν ότι τους πούμε.

- Μακρυά παίδες από εμένα. Σας παρακαλώ θερμά.

ντρρρρρρρρρρρριιιιν ( ήταν ο ήχος από το τηλέφωνο) 
- Παρακαλώ ;

- Μετατίθεται τώρα. Αφήνεις τα κλειδιά και έρχεσαι σήμερα στην έδρα της εταιρείας ...

Πολύ τραβηγμένο τα ανωτέρω παραμύθι. Ε ;;; Εντάξει. Αυτός τουλάχιστον γλύτωσε την απόλυση. Ναι αμέεεεεε. Για την ώρα ... Δεν πήγε "μπαμ και κάτω" σαν τους προηγούμενους ήρωες των παραμυθιών μου.
Επιστρέφω με τα μάτια που έχω τάξει.