... χάδια και τόνοι ... αγάπης στα λαμόγια. Του ΠΑΣΟΚ και μη.

Γράφει ο Γιώργος Θ. Κανελλάκης. Είναι που λες ένας μονόδρομος. Δρόμος μονής κυκλοφορίας με παρκαρισμένα ΙΧ από την δεξιά της κανονικής της ροής οχήματα.
Και σ' αυτόν τον μονόδρομο, ΚΑΘΕ μέρα, η γριά μαντάμ με το Ι.Χ. της μπαίνει κόντρα και μάλιστα με πατημένο το γκάζι.
Της πιάνεις κάποια στιγμή και της λες : κυρία μου θα κτυπήσεις κανένα παιδάκι με όσα κάνεις ! Το κάνεις δεύτερη φορά σε ανάλογη ... κίνηση της "μαντάμ". Το κάνεις τρίτη. 

Μέχρι που σήμερα πριν λίγο, μπαίνεις μπροστά στο Ι.Χ. της και της λες, θα κάνεις όπισθεν και θα φύγεις. Δε θα σου επιτρέψω να συνεχίσεις την τραμπούκικη κίνηση σου κόντρα σε ένα στενάκι που, ΑΝ πεταχτεί ένα παιδάκι, κοιτώντας στην σωστή κατεύθυνση, θα το κτυπήσεις ή θα το λιώσεις με το Ι.Χ. σου. 

Η μαντάμ καλεί στο κινητό της τηλέφωνο κάποιον που μετά από 10 δευτερόλεπτα βλέπεις τον γέρο εργοδότη της που μένει μεσοτοιχία με σένα και ήταν παλαιότατο μέλος και στέλεχος της κλαδικής. Του ΠΑΣΟΚ ντεεεε. Εργοδότη της που του συγκατοικεί με το παλικάρι
του, τον γιό του, που είναι κατάκοιτο από σκλήρυνση κατά πλάκας και η γριά τραμπούκος το βοηθά.

Παλικάρι του το οποίο σε έχει ενημερώσει ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ για την "συμπεριφορά" του πατρός του συμπληρώνοντας : με διατηρεί όπως - όπως στη ζωή για να μη χάσει την σύνταξή μου. Λεχθέν για το οποίο έχεις ενημερώσει τις αρμόδιες υπηρεσίες μιας και Πολίτης είσαι ΜΟΝΟ όταν συμμετέχεις και όχι όταν ... παρατηρείς εκ του μακρόθεν ... μέσα σε κουτσομπολιά και σούπα - μούπες και αγκαλίτσες.

Βγαίνει από το σπίτι του αρχίζοντας : τι σε νοιάζει εσένα ρε ; τι το παίζεις ; είσαι αστυφύλακας ; Αφού του εξηγείς τα αυτονόητα για την κόντρα κίνηση της μανταμίτσας, συνεχίζει. Και τι σε νοιάζει εσένα ρε αλήτη ; Και εγώ μπαίνω έτσι κόντρα στον μονόδρομο. Κάνεις το λάθος να του πεις : και αν κτυπήσετε κανένα παιδάκι ; και εκεί έρχεται η "απάντηση" του λαμόγιου : βλέπεις πολλά παιδιά στον δρόμο αλλά και να κτυπήσω τι σε νοιάζει εσένα ;  προσθέτοντας κάτι "άντε γαμήσου" ή "θα σε περιποιηθώ" κλπ κλπ

Μπαίνεις μέσα στη μέση του δρόμου έτσι ώστε να αποτρέψεις την μαντάμ να φύγει κόντρα στον μονόδρομο και συνεχίζοντας την αλητεία της. Τότε η μανταμίτσα, αφού κάνει (δήθεν) πως θα σε κτυπήσει με το όχημά της, βάζει όπισθεν και φεύγει με μεγάλη ταχύτητα φωνάζοντάς σου : άντε γαμήσου ρε αλήτη, την άλλη φορά πάλι έτσι θα παρκάρω και θα κινηθώ. 

Εκεί έρχεται και η ... πολύτιμη συμβολή του εργοδότη της : είσαι ... πήξε - δείξε, θα βάλω να σε σακατέψουν, και άλλα όμορφα νεοελληνικά καλούδια. Του λες : πάρτε αριθμό πρωτοκόλλου, αλλά, γιατί δεν έρχεσαι να το κάνεις μόνος σου ;

Βγάζεις το μπουφάν σου, ΑΛΛΑ, ο τυπάκος, ο εργοδότης, Ο ΠΑΣΟΚΟΣ του κερατά, ΤΟ ΛΑΜΟΓΙΟ μπαίνει στην αυλή του και συνεχίζει να σου ... εύχεται μπινελίκια, ΜΕΣΑ από το σπίτι του πλέον :)

Βγαίνουν γείτονες. Επιτέλους. Γείτονες που ΚΑΘΕ μέρα συζητούν για το θέμα ΜΑ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ στους τραμπουκισμός της μαντάμ και του εργοδότη της. Έρχεται ένας φίλος και σε βάζει στο σπίτι σου ακούγοντας το ΛΑΜΟΓΙΟ να σου σέρνει ως γνήσια κότα (ας με συμπαθούν τα πλασματάκια οι κοτούλες που τις προσβάλω παρομοιάζοντας τες με το καθίκι) τα όσα ... του έρχονται στο νου.

Συμπέρασμα. Πλάκωσε στα χάδια και στην αγάπη το ΛΑΜΟΓΙΟ του ΠΑΣΟΚ της γειτονιάς σου. Εσύ μπορεί να μη ξέρεις γιατί του δείχνεις τόση λατρεία, εκείνος όμως ξέρει γιατί την εισπράττει ...

Δε μπορώ αν δε το πω ρε γαμώ το ! Πουστογενιά και λαμογοαναθρεμένη κωλόφαρα του ΠΑΣΟΚ γιατί δε ψοφάς ώστε να αρχίσει να παίρνει πάνω του ο Ελληνισμός ; Καθάρματα, αρκετά δεν καταστρέψατε το σύμπαν με τα ... έργα σας ; Σιχτήρια ! Αν και κακώς σας ... εύχομαι : να πάτε να γαμηθείτε !


Γιώργος Θ. Κανελλάκης