Διαβάζοντας το http://lobbystas.gr/αρμόδιος για τον προσδιορισμό της εμπορικής αξίας του ακινήτου που κατάσχεται είναι ο δικαστικός επιμελητής θυμήθηκα και καταγράφω.
Μια
φορά και ένα καιρό (κάπου στο 2003) γινόταν ένας πλειστηριασμός ενός
ακινήτου, στον Προφήτη Ηλεία στον Πειραιά. Στην οδό Νέστορος. Στα
Μανιάτικα. Για μη αποπληρωμή στεγαστικού από την HSBC.
Τον πλειστηριασμό, τον κοινοποίησε δικαστικός επιμελητής o οποίος βεβαίωσε πως ήλθε και εκτίμησε την αξία του ακινήτου, στο ποσό των 42.000 €, που σήμαινε πως η τιμή εκκίνησης του πλειστηριασμού θα ήταν στα 21.000 € και ενόσω το ακίνητο ήταν άρτι και πλήρως ανακαινισμένη μονοκατοικία, που το κόστος (μόνο της ανακαίνισης) ξεπέρασε τα 40.000 €. Και αυτό, χώρια την αξία απόκτησης της πετρόκτιστης μονοκατοικίας σε μια περιοχή όπου οι αξίες ήταν ανέκαθεν σημαντικά υψηλές.
Ο δικαστικός επιμελητής, τότε, είχε βεβαιώσει πως ήλθε παρουσία και δεύτερου λειτουργού, γεγονός το οποίο ήταν απόλυτα ψευδές, μιας και παρόντες ήταν μόνο η μοτοσυκλέτα μου και εγώ με ένα γερμανικό ποιμενικό που είχα και τον κοιτούσε ... λοξά. Ναι ήταν δική μου και η κατοικία, εκτός από τον γερμανικό ποιμενικό.
Αν εξαιρέσουμε την -τότε- πλακίτσα του επιμελητή, που έκανε αρχικά, θυμάμαι επίσης πως
Τον πλειστηριασμό, τον κοινοποίησε δικαστικός επιμελητής o οποίος βεβαίωσε πως ήλθε και εκτίμησε την αξία του ακινήτου, στο ποσό των 42.000 €, που σήμαινε πως η τιμή εκκίνησης του πλειστηριασμού θα ήταν στα 21.000 € και ενόσω το ακίνητο ήταν άρτι και πλήρως ανακαινισμένη μονοκατοικία, που το κόστος (μόνο της ανακαίνισης) ξεπέρασε τα 40.000 €. Και αυτό, χώρια την αξία απόκτησης της πετρόκτιστης μονοκατοικίας σε μια περιοχή όπου οι αξίες ήταν ανέκαθεν σημαντικά υψηλές.
Ο δικαστικός επιμελητής, τότε, είχε βεβαιώσει πως ήλθε παρουσία και δεύτερου λειτουργού, γεγονός το οποίο ήταν απόλυτα ψευδές, μιας και παρόντες ήταν μόνο η μοτοσυκλέτα μου και εγώ με ένα γερμανικό ποιμενικό που είχα και τον κοιτούσε ... λοξά. Ναι ήταν δική μου και η κατοικία, εκτός από τον γερμανικό ποιμενικό.
Αν εξαιρέσουμε την -τότε- πλακίτσα του επιμελητή, που έκανε αρχικά, θυμάμαι επίσης πως