Διαβάζοντας το http://lobbystas.gr/αρμόδιος για τον προσδιορισμό της εμπορικής αξίας του ακινήτου που κατάσχεται είναι ο δικαστικός επιμελητής θυμήθηκα και καταγράφω.
Μια
φορά και ένα καιρό (κάπου στο 2003) γινόταν ένας πλειστηριασμός ενός
ακινήτου, στον Προφήτη Ηλεία στον Πειραιά. Στην οδό Νέστορος. Στα
Μανιάτικα. Για μη αποπληρωμή στεγαστικού από την HSBC.
Τον πλειστηριασμό, τον κοινοποίησε δικαστικός επιμελητής o οποίος βεβαίωσε πως ήλθε και εκτίμησε την αξία του ακινήτου, στο ποσό των 42.000 €, που σήμαινε πως η τιμή εκκίνησης του πλειστηριασμού θα ήταν στα 21.000 € και ενόσω το ακίνητο ήταν άρτι και πλήρως ανακαινισμένη μονοκατοικία, που το κόστος (μόνο της ανακαίνισης) ξεπέρασε τα 40.000 €. Και αυτό, χώρια την αξία απόκτησης της πετρόκτιστης μονοκατοικίας σε μια περιοχή όπου οι αξίες ήταν ανέκαθεν σημαντικά υψηλές.
Ο δικαστικός επιμελητής, τότε, είχε βεβαιώσει πως ήλθε παρουσία και δεύτερου λειτουργού, γεγονός το οποίο ήταν απόλυτα ψευδές, μιας και παρόντες ήταν μόνο η μοτοσυκλέτα μου και εγώ με ένα γερμανικό ποιμενικό που είχα και τον κοιτούσε ... λοξά. Ναι ήταν δική μου και η κατοικία, εκτός από τον γερμανικό ποιμενικό.
Αν εξαιρέσουμε την -τότε- πλακίτσα του επιμελητή, που έκανε αρχικά, θυμάμαι επίσης πως
του είπα : μα καλά εκτιμάς ένα ακίνητο 125,13 τμ για
40 χιλιάρικα ; Τον πλειστηριασμό, τον κοινοποίησε δικαστικός επιμελητής o οποίος βεβαίωσε πως ήλθε και εκτίμησε την αξία του ακινήτου, στο ποσό των 42.000 €, που σήμαινε πως η τιμή εκκίνησης του πλειστηριασμού θα ήταν στα 21.000 € και ενόσω το ακίνητο ήταν άρτι και πλήρως ανακαινισμένη μονοκατοικία, που το κόστος (μόνο της ανακαίνισης) ξεπέρασε τα 40.000 €. Και αυτό, χώρια την αξία απόκτησης της πετρόκτιστης μονοκατοικίας σε μια περιοχή όπου οι αξίες ήταν ανέκαθεν σημαντικά υψηλές.
Ο δικαστικός επιμελητής, τότε, είχε βεβαιώσει πως ήλθε παρουσία και δεύτερου λειτουργού, γεγονός το οποίο ήταν απόλυτα ψευδές, μιας και παρόντες ήταν μόνο η μοτοσυκλέτα μου και εγώ με ένα γερμανικό ποιμενικό που είχα και τον κοιτούσε ... λοξά. Ναι ήταν δική μου και η κατοικία, εκτός από τον γερμανικό ποιμενικό.
Αν εξαιρέσουμε την -τότε- πλακίτσα του επιμελητή, που έκανε αρχικά, θυμάμαι επίσης πως
Τέλος πάντων. Για το θέμα αυτό, θα επανέλθω και με κάτι άλλο ... Επιστρέφοντας στα του πλειστηριασμού, 2 μέρες μετά, πήγα στην Εισαγγελία Πειραιά, όπου ζήτησα (και είχα) ακρόαση του Εισαγγελέα υπηρεσίας. Ήταν μια πανέμορφη τότε (και σήμερα) νεαρή -τότε-Εισαγγελέας, που μεταγενέστερα εξελίχθηκε σε πραγματικό διώκτη σαθρών και λαμογιών. Ούτε σ αυτό θα δώσω -επί της παρούσης- έκταση. Η Εισαγγελέας, αφού με άκουσε, είδε τα συμβόλαια, τα τιμολόγια και τα παραστατικά της ανακαίνισης, όρισε την αξία του ακινήτου στα 85.000 €.
Έτσι, το ακίνητο, εκπλειστηριάστηκε στα 42.500 €. Ποιος το αγόρασε ; Ένας ... επιχειρηματίας του Πειραιά, με απολύτως στενές σχέσεις με το Παραδικαστικό Πειραιά. Πως έγινε η πράξη ; Έδωσε "εντολή" στην Συμβολαιογράφο : το καταχωρείς σε μένα, αλλά σου φέρνω αύριο τα στοιχεία αυτού που θα καταχωρηθεί. Και έτσι, το ακίνητο, 2 μέρες μετά, ήταν στο όνομα του γιου του Σταύρου, με τα σουβλάκια, στα Μανιάτικα. Που βεβαίως δεν είχε παρουσιαστεί ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ !!!
Υ.γ. Ο δικαστικός επιμελητής που μου επέδωσε τότε τον πλειστηριασμό ήταν (τυχαία ;;;;;) ο ίδιος που μου επέδωσε 7 χρόνια αργότερα, την απόλυσή μου από την τράπεζα Αττικής και ήταν εντολή του δικηγόρου Γιάννη Μαντζουράνη. Για τις σχέσεις Μαντζουράνη - Μάραντου - Καραντζά (μέλος του Παραδικαστικού Πειραιά) και ΠΑΣΟΚ, σε νέα μου καταχώρηση. Α, ναι. Και του Κανελλόπουλου. Το γνωστού και ως "λύκου" στους κύκλους της ... δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου