Όσοι κόπτονται για την αναστήλωση της παραγωγικής μηχανής στην χώρα, με τι έμψυχο υλικό θα το καταφέρουν ; Με μάγειρες, κομμωτές και μακιγιέζ ;

Στην Ελλάδα σήμερα οι τεχνικές ειδικότητες τείνουν να εξαφανιστούν. Οι επίδοξοι νέοι τεχνικοί δυσκολεύονται να σπουδάσουν και να μάθουν μια "τέχνη", πρακτική και πολύ χρήσιμη. 

Από την εμπειρία μου τα τελευταία χρόνια στην τεχνική και επιστημονική εκπαίδευση στα δημόσια ΙΕΚ τα συμπεράσματα είναι απογοητευτικά:
Ειδικότητες που άλλοτε ήταν "must", και που στο κάτω κάτω παραμένουν απολύτως απαραίτητες όπως ηλεκτρολόγοι, ηλεκτρονικοί και υδραυλικοί , εξαφανίζονται σιγά σιγά. 


Οι σπουδαστές πολλές φορές καλούνται να διανύσουν αρκετά χιλιόμετρα και
ώρες (ναι ώρες, όχι ώρα) για να φοιτήσουν στο "πλησιέστερο" ΙΕΚ. Αυτό το γνωρίζαμε και από παλιά. Μόνο που πλέον αν εξαιρέσει κανείς τους τεχνικούς υπολογιστών, και τους τεχνικούς μηχανοτρονικής ( : μηχανικούς αυτοκινήτων), οι άλλες ειδικότητες τείνουν να εξαφανιστούν. 

Ας δούμε κάποια στοιχεία για την Αθήνα (και πανελλαδικά):

• Ηλεκτρολόγοι: 1 τμήμα (3 σε όλη την Ελλάδα)

• Τεχνικοί αυτοματισμού: 1 τμήμα (6 πανελλαδικά)

• Ψυκτικοί: 3 τμήματα (7 πανελλαδικά)

• τεχνικοί θέρμανσης: 2 (10 πανελλαδικά, αυτό πάει κάπως καλύτερα στην επαρχία, λόγω φυσικού αερίου)

όμως ο παλιός, κλασσικός υδραυλικός ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ!!!

Υπάρχει ένα κενό, καθώς η νέα ειδικότητα "τεχνικός μηχανικός θερμικών εγκαταστάσεων και τεχνολογίας πετρελαίου και φυσικού αερίου" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΣ! Λες και στην Ελλάδα δεν έχουμε ανάγκη από υδραυλικούς! Μήπως όμως υπάρχει ειδικότητα "ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ";;;

Μάλλον δεν έχουμε ανάγκη στην Ελλάδα από ηλεκτρονικούς.
Ηλεκτρολόγους έχουμε 1 σχολή στην Αθήνα, μία! Α! και μία στην Αίγινα.

Όλοι όσοι "κόπτονται" για την αναστήλωση της παραγωγικής μηχανής στην Ελλάδα, αλήθεια, με τι έμψυχο υλικό θα το καταφέρουν;

Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και για την πρωτογενή παραγωγή. Φυσικά στην Αθήνα δεν υπάρχει κανένα ΙΕΚ, αλλά και σε ολόκληρη την επαρχία υπάρχουν:

• 6 σχολές αμπελουργών-οινοποιών

• 9 σχολές τυροκόμων

• και 10 (!) σχολές μελισσοκόμων

Αλήθεια, πώς, με ποιους ανθρώπους θα μπορέσει να ανασυνταχθεί η ελληνική παραγωγή; Και μην βιαστεί κάποιος να πει ότι θα τα κάνουμε εμπειρικά. Πλέον για τα πάντα χρειάζεται πιστοποίηση. Κατά τα άλλα όμως, σκίζουμε !!! Έχουμε :

• 32 σχολές για φύλακες μουσείων

• 52 σχολές για αισθητικούς μακιγιάζ

• 20 σχολές για αισθητικούς ποδολογίας-ονυχοπλαστικής (μανικούρ-πεντικιούρ δηλαδή)

• 38 σχολές κομμωτικής

• 51 σχολές τουριστικών μονάδων (ουσιαστικά ρεσεψιονίστ) και κρατηθείτε...

• 67 σχολές μαγείρων!!!! (τι σου κάνει η τηλεόραση)

Να σημειωθεί ότι από προσωπική εμπειρία γνωρίζω ότι οι παραπάνω σχολές είναι συχνά με διπλά τμήματα, κάτι που στις τεχνικές σχολές δεν συμβαίνει ποτέ (λόγω ελλείψεως σπουδαστών). Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν έχω τίποτα εναντίον των παραπάνω ειδικοτήτων. Είναι απαραίτητες, δεν μπαίνει θέμα. Είναι όμως ξεκάθαρο ότι προάγουν την οικονομία του τουρισμού και των υπηρεσιών και όχι την παραγωγή. 

Από την άλλη, αυτό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνεται εις βάρος των τεχνικών ειδικοτήτων, οι οποίες σε λίγο (με εξαίρεση τους τεχνικούς υπολογιστών και τους μηχανικούς αυτοκινήτων) δεν θα υπάρχουν! 
Αρκετός κόσμος πάει βεβαίως σε κατηγορίες σχετιζόμενες με υπολογιστές:

• τεχνικοί δικτύων και επικοινωνιών (5 στην Αθήνα, 16 σε όλη τη χώρα)

• web design-video games (11 στην Αθήνα και 32 παρακαλώ σε όλη την χώρα!)

• τεχνικοί λογισμικού (3 στην Αθήνα και 6 πανελλαδικά)

• ενώ τεχνικοί ΗΥ (4 στην Αθήνα και 21 πανελλαδικά)

Από τους παραπάνω ωστόσο, οι μόνοι οι οποίοι λαμβάνουν καθαρόαιμη τεχνική εκπαίδευση, με ουσιαστικές γνώσεις ηλεκτρονικής είναι οι τεχνικοί ΗΥ. Οι άλλοι εξειδικεύονται στο software. 
Βεβαίως, από την άλλη, οι τεχνικοί ΗΥ δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τον παλιό, καλό τεχνίτη ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ, αυτόν με το κολλητήρι, που μπορούσε να επιδιορθώσει μια πλακέτα. Αλήθεια, σε ποιον θα πάμε αν χαλάσει μια πλακέτα; Πέταμα και καινούργια, ε; Μόνο που η καινούργια κάποιες φορές κοστίζει 100, 200, 500€ ή και παραπάνω, αλλά τι ανάγκη έχουμε από ηλεκτρονικούς! Ας φτιάχνουμε όμως video games ! 

Δεν στέκομαι καθόλου σε άλλα θέματα ουσίας που είναι τα προβλήματα εξοπλισμού που αντιμετωπίζουν τα δημόσια ΙΕΚ. Οι εκπαιδευτές αναγκαζόμαστε να κάνουμε εργαστήρια πολλές φορές με δικά μας υλικά, όργανα μέτρησης κλπ. Άλλο μεγάλο θέμα...

Εδώ στέκομαι μόνο στο ζήτημα ότι σχολές και ειδικότητες κλείνουν, χάνονται, σβήνουν και τελικά νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε πώς ναι μεν χρειαζόμαστε προσωπικό σε μουσεία, κομμώτριες, ρεσεψιονίστ, μανικιουρίστες και μαγείρους, αλλά πώς να το κάνουμε χρειαζόμαστε και τεχνικούς όπως ο μικρούλης Μπομπ ο μάστορας (βλ. φωτό). 

Υπάρχει ελπίδα;

Απόστολος Απόλλων Παρασκευόπουλος
Δρ. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & μηχανικός υπολογιστών