Ο κύριος Εισαγγελέας και το ... κράτος

Πάνε κάποια χρόνια Τα Μνημόνια έχουν ξεκινήσει. Η δικαστική αίθουσα ήταν γεμάτη από ενδιαφερόμενους. 
Στην Έδρα ο Εισαγγελέας παρακολουθεί με έκδηλη ένταση την ακροαματική διαδικασία. Η υπόθεση ήταν : Κράτος κατά καταπατητών Δημόσιας έκτασης και αιγιαλού. 

Μετά την απολογία των κατηγορουμένων, ήλθε η ώρα της αγόρευσης του Κυρίου Εισαγγελέως. 

Κεραυνός !

Μόνο έτσι θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ο λόγος του Κυρίου Εισαγγελέα κατά των καταπατητών. 

Ακολούθησε η πρόταση του Κυρίου Εισαγγελέως, η ετυμηγορία του Κυρίου Προέδρου καθώς και το αίτημα των συνηγόρων υπεράσπισης των κατηγορουμένων, για να ληφθούν υπ'  όψη διάφορα ελαφρυντικά για τους κατηγορούμενους και η τελική απόφαση.

Η απόφαση ήταν ποινή μερικών μηνών φυλάκιση για τ. Δημάρχους, υπαλλήλους του Ελληνικού Δημοσίου που συνέργησαν στην καταπάτηση και για υπαλλήλους του Δήμου που δεν ... παρατήρησαν τις καταπατήσεις. Η ίδια ποινή και για τον απόντα από την δίκη "μπροστάρη" γέροντα που ... έκανε τις καταπατήσεις (για λογαριασμό τρίτων ...).

Πρέπει να αναφέρω ότι στην απόφαση του Προέδρου, οι συνήγοροι υπεράσπισης των καταπατητών, με αρκετό τάκτ μεν, λοιδόρησαν και ειρωνεύτηκαν δε, την πρόταση του κ. Εισαγγελέως, λέγοντας μάλιστα πως "υπερέβαλε εαυτόν ο Εισαγγελέας αφού όσα έλεγε, δεν τα υπερασπίστηκε ουδείς μάρτυρας του Ελληνικού Δημοσίου, και πως στηρίχθηκε ΜΟΝΟ σε αρχικές έγγραφες καταθέσεις διαφόρων υπηρεσιών" !

Η δικάσιμος τελειώνει μετά από 3-4 υποθέσεις και οι Δικαστές φεύγουν για τα γραφεία τους. Ανεβαίνω στον πρώτο όροφο, ζητώ το γραφείο του κ. Εισαγγελέως. 

Κτυπώ την πόρτα.
"Παρακαλώ" (ακούγεται από μέσα) και μπαίνω.

Χαίρεται. Έχω είμαι ένας Πολίτης, ονομάζομαι Γ.Θ.Κ. και έχω μια μια ερώτηση, λέω στον νεαρό τότε Κύριο Εισαγγελέα. 

Στην δίκη (συνέχισα) παρατήρησα ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ μάρτυρας υπεράσπισης του Ελληνικού Δημοσίου. Αντιθέτως είχες επιφορτισθεί με όλο τον βάρος υπεράσπισης των Συνταγματικών θεσφάτων του Κράτους. 

Ο Εισαγγελέας με κοιτάζει με απορία. Ίσως και λίγο ξαφνιασμένος από την θάρρος μου που, μιλώντας στον ενικό θα έμοιαζε με αυθάδεια μου μεν, ενώ στην πραγματικότητα δε, ο λόγος μου εμπεριείχε μόνο σεβασμό και θαυμασμό για τον Λειτουργό. 

Αφού ξεπέρασε το πρώτο τρακ, ο Κύριος Εισαγγελέας μου ζητά να καθίσουμε και αρχίζει να μιλά με ένταση, ίσως μάλιστα με μεγάλη ένταση για το "άδειασμα" του Κράτους, έναντι "καραμπινάτων" και κατ'  επανάληψη (όπως μου 'χε πει) καταπατητών. 

Άδειασμα που εμπεριείχε την εκδίκαση μετά από σωρεία αναβολών από μέρους των κατηγορουμένων αλλά και από την απουσία ΕΣΤΩ ΕΝΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑ από τις υπηρεσίες (πολεοδομία, Δήμος, αστυνομία κλπ) του ... κράτους. Μάρτυρα που θα έκανε μεγαλύτερη την ποινή των κατηγορουμένων, αλλά και πιο εύκολη την θέση του Δημόσιου Κατηγόρου. Μου μιλούσε σαν να  γνωριζόμαστε μια ζωή. 

Τον συνεχάρην για την τόλμη και την ευθυκρισία του, λέγοντας του από καρδιάς : "εύχομαι να υπάρξουν κι άλλοι τόσο έντιμοι, μαχητικοί και πραγματικοί Δικαστές, όπως εσύ. Εύχομαι μια μέρα να δικάσεις μεγάλους παλιανθρώπους καθώς σίγουρα θα τους αποδόσεις τα δέοντα" ! Αποχώρησα. 

Ο Κύριος Εισαγγελέας όντως, μετά από αρκετό καιρό, προήχθη. Και το όνομα του συνδυάστηκε -σύμφωνα με όσα μάθαινα - διάβαζα εγώ και ο κύκλος μου- από ατόφιες, αγέρωχες και Δίκαιες αποφάσεις.

Συνεχίζεται (διότι το οφείλω στην Δικαιοσύνη, ασχέτως αν υπάρχουν κάποιοι ... λειτουργοί Της που έγιναν λειτουργοί Αυτής, μιας και ήθελαν να γίνουν "δημόσιοι υπάλληλοι" ...).

Γιώργος Θ. Κανελλάκης

Υ.γ. 1. Όταν αναφέρω ότι "συνεχίζεται" σε διάφορα κείμενα μου, το εννοώ. Τον κατάλληλο χρόνο, ΟΛΑ αυτά τα κείμενα, θα έχουν την συνέχεια τους. 
2. Ναι. Μιλώ στους πάντες στον ενικό, όμως με τον δέοντα και τον προσήκοντα σεβασμό.