Με τα λεφτά των άλλων, είναι φίλος μου ο επιχειρηματίας. Μη σε νοιάζει (η μίζα 9)

Καθόμουνα που λες φίλε μου στο κατάστημα που έχω αναλάβει ως υποδιευθυντής επιχειρηματικής πίστης προ 4-5 ημερών και κοιτούσα μια - μία τις συμβάσεις χορηγήσεων. Λέω από μέσα μου : νέο κατάστημα, 5-6 μηνών όλο κι όλο, δεν θα βρω τίποτα ... περίεργο. Από την άλλη όμως, ας τις δω, μιας και, όλες κι όλες ήταν καμία 20αριά. 

Φτάνω που λες Πατριώτη σε μια σύμβαση με εταιρεία ηλεκτρονικών συσκευών, μεγάλη και τρανή, γνωστή τοις πάσι. Κοιτώ την πρώτη σελίδα της σύμβασης. Υπογραφές ... καπούτ. Την βγάζω από την ζελατίνα και την ξεφυλλίζω. Υπογραφές πουθενά. Ούτε καν τύποις στην τελευταία σελίδα !!! Κοιτώ το online και βλέπω πως έχει χορηγητικό υπόλοιπο. Καμία 100άρα χιλιάδες euro.

Βάζω μια φωνή στον διευθυντή -και γνωστό ... παλικάρι της διοίκησης (και του συλλόγου)- : ρε παιδιά αυτή η εταιρεία έχει πάρει λιανώματα ; Με κοιτάει ξαφνιασμένος και μου λέει : "δεν έχει υπογραφές ε ; Το είχα ξεχάσει. Αλλά μη σε νοιάζει. Είναι φίλος μου".  Ρωτώ ξανά "ρε
συ, εδώ διαχειριζόμαστε ξένα φράγκα. Και σιγά την δουλειά και τον φόρτο εργασίας μου έχει το μαγαζί, για να μου πεις πως ... παράπεσε το θέμα των υπογραφών". Επαναλαμβάνει ο λεβεντοδιευθυντής "είναι παιδικός μου φίλος σου λεωωωω. Άλλωστε και η τράπεζα παίρνει απ εκεί τηλεφωνικά κέντρα κα ...". 

Τα πήρα στην κράνα. Παίρνω τηλέφωνο το γνωστό πασόκεμον και διευθυντή επιθεώρησης. Γνωστό από την πρώτη μου τράπεζα, που είχε και την συνήθεια ... να μη βλέπει, όσα του έλεγαν να μη βλέπει.

"Α, ναι, ε ;" μου λέει, όταν τον ενημέρωσα off the record. "καλά μωρέ, συμβαίνουν αυτά" συνέχισε. "Πάρε τις υπογραφές εσύ και είμαστε ok".

"Που σαι δ/ντή, θέλω να έλθει ο πελάτης εδώ να υπογράψει", λέω στο ... παλικάρι δ/ντή. Μου απαντά λοιπόν. "Θα τις πάρω μαζί μου φεύγοντας και θα τους τις πάω να τις υπογράψει". Του θυμίζω πως δεν γίνεται έτσι η διεργασία και μου απαντά "να σου πω, εσύ τις βρήκες τις συμβάσεις εδώ. Δεν ξεκίνησε από εσένα η χορήγηση. Άρα, μου τις δίνεις, στις φέρνω υπογεγραμμένες και εσύ αύριο θα έχεις το set έτοιμο και ok". Ρωτώ λοιπόν, "και με το γνήσιο ; Ποιος θα το βεβαιώσει ;" και μου απαντά "είναι φίλος μου. Όλα τα κανονίζω εγώ".

... με τα λεφτά των άλλων, μουρμούρισα ...  (μου είπε ο Κίτσος που μου αφηγούνταν τα ανωτέρω)

Και ύστερα τι έγινε ; Μεταθέσεις, αποσπάσεις, μετακινήσεις, απόλυση, μυνήσεις, αγωγές. Τα γνωστά φίλε μου όπως και στα άλλα : 
Η μίζα (1) ή "έχει και για σένα" 
Η μίζα (2) ή "δε θες και εσύ ένα συναγερμό" 
Η μίζα (3) ή "έχουμε και πολεοδόμο" 
Η μίζα (4) ή "πήγα πληρωμένο ταξίδι στην μακρινή Κύπρο" 
Η μίζα (5) ή κτίσε πλάτες για μετά 
Θανάση, πότε θα πούμε και τα υπόλοιπα ; (η μίζα 6)
Μαρίνα πάρε το μηδέν, δε σ' ακούω καλά (η μίζα 7) 
Το πατάρι και το outsourcing (η μίζα 8)  
Εσείς οι τράπεζες φταίτε που δίνετε καρνέ και εγγυήσεις στον κάθε ... έναν (η μίζα) 
Χάθηκαν όλα εεεεε ;;;; (η μίζα)