Τίσις

Σου κλέβουν τα πάντα. Από μισθό και σύνταξη, μέχρι τα παιδιά σου (μέσω της μετανάστευσης). Από τις καταθέσεις σου στις ... τράπεζες μέχρι την περιουσία στο χωριό που σου άφησε μετά από αφόρητους πόνους και κόπους ο πατέρας και ο παππούς σου.

Και εσύ ; Άμοιρος/η με τους άβουλους/ες αντάμα περιμένεις πίνοντας μπυρίτσα ή το φρέντο σου που ακόμη μπορείς να ... απολαμβάνεις (με φράγκα της γιαγιάς ή κανενός φίλου).

Ενδιάμεσα στις ... απολαύσεις σου, πετάς και ένα : "έχει ο θεός" ή "έλα μωρέ, ας ασχοληθούν οι συνδικαλιστές και οι πολιτικοί με αυτά". Και τα λες αυτά με την ίδια ευχέρεια που λες ενίοτε : "είμαστε απόγονοι
των αρχαίων μας προγόνων". Άντε που και που πετάς και ένα "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει".

Και τα λες αυτά ενόσω πας στο γήπεδο ως οπαδός και τα σπας όλα μιας και (κατ΄ εσέ) οι επιχειρήσεις - ομάδες είναι ... ιδέα. Και τα λες αυτά ενόσω ετοιμάζεσαι για μια ακόμη ladies night ως το σούρουπο ...

Kαλά τα έλεγε ο Σταύρος Κατσούλης προ καιρού : "ο Ραγιάς ντρέπεται τόσο τρομακτικά πολύ που γεννήθηκε Έλληνας και γι αυτό θα προσπαθεί μέσα στην μανιοκατάθλιψη του, να πείσει τους ξένους που θεωρεί ινδάλματά του ότι αυτός δεν είναι σαν τους άλλους Έλληνες".

Καλά τα έλεγε ο Νίκος Πάσχος επίσης προ καιρού : "Γιουσουφάκι μου, μόνο για αυτό σε έχουν. Και για να σου πιάνουν τον πισινό και να λες, μου αρέσει, μου αρέσει !!!"

Και αν κάποιος πάει να σου μιλήσει ή/και να σου θυμίσει τι πραγματικά αξίζει και τι όχι στη Ζωή, του λες ένα ; "άσε τις φιλοσοφίες σου". Δε πειράζει. Κάποιοι θα το παλέψουμε αλλά ενδιάμεσα στην πάλη μας θα σε έχουμε δει να χαρακτηρίζεσαι ως η "πόρνη" των τρίτων. Θα σε έχουμε δει να λιώνεις και να παρακαλάς να ήσουν αλλιώς όταν έπρεπε.

Ρε, που να 'ξεραν οι αρχαίοι σε τι ... απογόνους παρέδωσαν τα σκήπτρα των γνώσεων και των αγώνων τους ! 
Θα το μετανιώσεις, μα θα είναι αργά μιας και, η Άτις (το θόλωμα του μυαλού σου) επέφερε την Νέμεση (την οργή τoυ Σύμπαντος, του Θεού ίσως) και θα ακολουθήσει η Τίσις (η οριστική σου συντριβή). Και η κόλαση του Δάντη ή και η "Αποκάλυψη" που ίσως να έχεις διαβάσει, θα είναι λίγη μπροστά στην συντριβή σου.

Τράβα τώρα να διασκεδάσεις, αλλά, κρίμα. Θα κλάψεις πικρά όταν καταλάβεις το πόσο άξιζες και το πόσο παραδόθηκες σε εφήμερα, βγάζοντας όλους εμάς, τους "άλλους" ακόμη και από τα ρούχα μας κάποιες φορές αλλά και από τις Αρχές μας, με τα καμώματά σου.

ΚΡΙΜΑ !