Ήταν μέσα Μαΐου του 2007 όταν με κάλεσε στο τηλέφωνο ο περιφερειακός διευθυντής του καταστήματος Τρίπολης της Attica bank, ο Λεωνίδας Μελίδης και μου είπε :
"Γιώργο καλημέρα, πρώτον αφήνεις τα κλειδιά στην Κατερίνα (υπάλληλο των καταναλωτικών δανείων), αφού δεν μπορείς να δεχθείς να αναλάβει αυτή το κατάστημα και εσύ να πάρεις τη θέση του υποδιευθυντή (ενόσω ήμουν δ/ντής) και δεύτερον ΜΗ κάνεις καμία μαλακία και παραιτηθείς ..."
Έφυγα για να αναλάβει η Κατερινούλα το κατάστημα (έτσι ώστε να μη της χαλάσω τις σχέσεις της με το λατρεμένο της ΠΑΣΟΚ αλλά και με την παρέα της στην Τρίπολη ...
Έκανα χρήση όσης συσσωρευμένης άδειας είχα (περί τους 2 εργάσιμους μήνες) και επέστρεψα στην Αθήνα Σεπτέμβρη, όπου με τοποθέτησαν σε μια ... θέση.
Εκεί μου ανάθεσαν την (ανύπαρκτη στο οργανόγραμμα) θέση του "σύμβουλου περιφερειακού δ/ντή".
Με άλλα λόγια θέση "ψυγείο" την οποία αδυνατούσα να καλύψω μιας και η μέρα δεν περνούσε μη κάνοντας τίποτα. Μια μέρα μάλιστα όταν ήλθε το υλικό (μολυβοκόντυλα και χαρτιά Α4) και σηκώθηκα να το βάλω στη θέση του (στα ράφια) ο Λεωνίδας με κάλεσε ευγενικά στο γραφείο του και μου πε : "Γιώργο δε θέλω να δίνεις τέτοιες λαβές στο προσωπικό. Άραξε και μη κάνεις τίποτα".
Έκατσα μια εβδομάδα, δύο μετά όμως από κάποια τηλέφωνα που δέχθηκα από Τράπεζες της Τρίπολης (Πειραιώς, Probank, Πανελλήνια Τρίπολης) τηλέφωνα που είχαν το εξής θέμα : "έλα να αναλάβεις το κατάστημα εδώ" σκεπτόμουν να φύγω οριστικά. Μάλιστα με την Probank είχα μιλήσει και με τον Δαμανάκη (πρόεδρο της τράπεζας) αλλά είχα αρνηθεί να του δώσω λεπτά στοιχεία της τράπεζας.
Τότε ... "συμπτωματικά" με ξανακάλεσε ο περιφερειακός ο Λεωνίδας και μου πε : "ρε συ το γουστάρεις το Credit, δε βάζεις πλάτη με τους φακέλους που έχουμε για έγκριση ;"
Όντως το αγαπούσα το Credit και βλακωδώς έπαιξα το παιχνίδι της ... τράπεζας ...
Κυρίως θέμα :
Το θέμα όμως ήταν ότι κάθε πρωί έπαιρνα στο γραφείο μου ότι πιο μεγάλο φάκελο έβρισκα για έγκριση, θέμα που ακουγόταν "κάπως" σε σημερινά μεγαλοστελέχη και τότε υφισταμένους μου.
Ένας από τους φακέλους αυτούς ήταν ο φάκελος του ομίλου Σωκράτη Κόκκαλη. Ιντρακόμ, Ιντρακάτ, Ιντραλότ και Ιντρασόφτ ΙΝΤΡΑ-defence.
Το έχω ξαναπεί ότι το Credit δεν είναι τίποτα περισσότερο από απλή αριθμητική, κοινό νου και κυρίως ορθή κρίση αφού όπως και να το κάνουμε οι Νόμοι ήταν ξεκάθαροι.
Επί παραδείγματι : εταιρείες με ίδια κεφάλαια 50% κάτω από το αρχικό όφειλαν άμεσα να προχωρήσουν σε ΑΜΚ (αύξηση μετοχικού κεφαλαίου) ή να κλείσουν.
4-5 ώρες μετά είχα διαπιστώσει ότι μια εκ ανωτέρω εταιρειών του ομίλου Σωκράτη Κόκκαλη, καλώς ή ΚΑΚΩΣ είχε πωληθεί σε Ρώσους επιχειρηματίες και κακώς ήταν στον όμιλο.
Το κυρίαρχο όμως ήταν το θέμα ότι τα στοιχεία (το 2007) δεν συνηγορούσαν για να υπάρχει εγκεκριμένο Π.Ο. (πιστωτικό όριο) 33+ εκ/ρίων ευρώ.
Δυνάμει ταμειακών ροών, μόχλευσης, δανεισμού κλπ πρότεινα σε 20 αράδες την (αρχική) περικοπή του Π.Ο. κατά 11 εκ/ρια, με επανεξέταση του ομίλου σε 2-3 μήνες. Ούτως ή άλλως ο όμιλος διαχρονικά δεν χρησιμοποιούσε όλο του το εγκεκριμένο Π.Ο. και τα 11 εκ/ρια δε θα του έλειπαν.
Ο Λεωνίδας κοίταξε την εισήγησή μου, γέλασε και κάτι είπε σιγανά ...
2 ώρες αργότερα με καλεί στο γραφείο του και μου λέει : Γιώργο άντε επάνω, σε θέλει ο γενικός δ/ντής, ο Γιάννης Ιωαννίδης ...
Ανεβαίνω, πάω στο γραφείο του Ιωαννίδη που με δέχθηκε αμέσως. "Γιατί δε φοράς γραβάτα" μου λέει ο Ιωαννίδης" και απάντησα "κι εσύ κ. γενικέ δε φοράς". Γελάσαμε και μου πρότεινε να καθίσουμε.
Γιώργη (μου είπε ο Ιωαννίδης) ρε μπαγάσα πέρασες καλά στην Τρίπολη (*) ...
Προσπερνώντας αυτή την συζήτηση, φτάσαμε στα του Κόκκαλη.
-"Γιώργο, ξέρεις ποιος είναι ο Κόκκαλης ;" με ρώτησε
-"Γιώργο, ξέρεις ποιος είναι ο Κόκκαλης ;" με ρώτησε
-"Ναι. Ένας προς εξέταση πιστούχος απάντησα"
-"Μήπως είσαι αντι-ολυμπιακός ;" δευτερολόγησε γελώντας ο Ιωαννίδης
-"Είμαι επαγγελματίας εδώ μέσα και κρίνω δυνάμει στοιχείων" απάντησα "και έξω από την τράπεζα είμαι Παναθηναϊκός αν και έχω πάει στο γήπεδο μόνο 3-4 φορές στη ζωή μου", πρόσθεσα.
Γέλασε, πήρε μπροστά του την εισήγησή μου, μείωσε το Π.Ο. κατά τι λιγότερο από 11 εκ/ρια που είχα προτείνει (έτσι ώστε να υπάρχει ... διαφοροποίηση ανάμεσα σε έναν γενικό δ/ντή και σε έναν υπάλληλο) την μονόγραψε και με έφυγα από το γραφείο του.
Συνεχίζεται.
* για το θέμα της Τρίπολης, για κάποιους αληταράδες (πιστολάδες και μη) και αλήτισσες με "πλάτες" σε Παναγιώτη Καμμένο, σε Αλεξία Μπακογιάννη και στον Ρέππα του ΠΑΣΟΚ, θα αναφερθώ σύντομα και εκτενώς.
Μαζί θα αναφερθώ εκτενώς και σε κάτι απειλές που δεχόμουν μέχρι ότου τις κατήγγειλα στην ΓΑΔΑ και το ανέφερα και στον νυν πρόεδρο της Attica bank, στον συνδικάλα Θανάση Σταθόπουλο και ως εκ θαύματος έπαυσαν όλα ...
Σημειώσεις :
Τα θυμήθηκα αυτά για το παραμάγαζο της Βουλής (την τράπεζα Αττικής) μιας διάβασα ότι ο "αριστερός" και εργαζόμενος γιός του Σωκράτη Κόκκαλη, θα είναι στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα θυμήθηκα αυτά καθώς σύμφωνα με το liberal.gr "ενδεχομένως" να αντιμετωπίσει δικαστικά προβλήματα και η ΙΝΤΡΑΚΑΤ του Σωκράτη Κόκκαλη από το πόρισμα για τα ΜΕΤΟΧΟΔΑΝΕΙΑ Γαμβρίλη για την ΑΜΚ της Attica bank του 2015.
Δε γαμιέται ; !
Εγώ ότι είχα να κάνω το είχα κάνει.
Όμως μου μένει μια απορία. Οι μέτοχοι, το ΤΣΜΕΔΕ (για το ΕΦΚΑ δε μιλώ αφού είναι "μαγαζί" του γαμάτου υπουργού Σπίρτζη) δεν έχουν τσαντιστεί που τους σκόρπιζαν και εξανέμιζαν τα δις τους κάτι τυπάκια σαν τον κατασκευαστή, πρόεδρο του ΤΣΜΕΔΕ και της Attica bank Γιάννη Γαμρίλη ;
Δε γαμιέται κι αυτό. Αφού οι λειτουργοί της δικαιοσύνης είναι πισθάγκωνα δεμένοι, τι να κάνω εγώ ;
Σχόλιο :
Είμαι αθυρόστομος ;
Είμαι αθυρόστομος ;
Δε γαμιέται κι αυτό. Με προτιμώ από κάτι "τσόφλια - λουλούδες" που μοιράζουν εκατοντάδες δις φορώντας κοστουμάκια, κρατώντας πανάκριβα στυλό και πίνοντας κόκα με πουτάνες Β' διαλογής ... και από κάτι λακέδες αυλοκόλακες πεθαμένων εκ γενετής υποκειμένων.
Επίλογος :
Γιάννη Ιωαννίδη ξέρω ότι έχω τον σεβασμό σου.
Γιάννη Ιωαννίδη ξέρω ότι έχω τον σεβασμό σου.
Παρανόμως απολυμένος από την Attica bank και επί 8 έτη στα δικαστήρια με τα λαμόγια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου