Οδοιπορικό στο Πάρκο Τρίτση. Η Εποποιία των μνημονιάκηδων. #ΞΕΦΤΙΛΕΣ

Ακόμη και στην Κατοχή, τα τέρατα οι Ναζί, έριχναν μια χαριστική βολή. ΕΣΕΙΣ αφήνετε έμβια πλάσματα να σιγολιώνουν !!!

Γράφει ο Γιώργος Θ. Κανελλάκης 

Σήμερα το απόγευμα είχα μια ιδέα. Να επιστρέψω στην Ν. Φιλαδέλφεια, μετά από επίσκεψη σε φίλους συναγωνιστές στο Ίλιον, με τα πόδια. Η απόσταση σε ευθεία ; Περί τα 3 χιλιόμετρα αρκεί να "κόψεις" μέσα από το "Πάρκο Τρίτση". Το Πάρκο εκείνο των 1200 στρεμμάτων που αποτελεί -κυριολεκτικά- πνεύμονα μέσα στην βρωμερή Αθήνα. Πνεύμονα ανάπαυλας ακόμη και για διαβατάρικα πουλιά που έκαναν αρκετές φορές ένα μικρό διάλειμμα στις πτήσεις τους. 

Η κατάρρευση της Χώρας ΜΑΣ, μα και του Λαού, κατ΄ εμέ, μπορεί κάλλιστα να περιγραφεί με τις κατωτέρω εικόνες. Εικόνες όχι απαξίωσης, μα εικόνες θανάτου. Ζόφου. Αργού θανάτου. Πόνου, δυστυχίας και απαξίωσης κάθε τι Ελληνικού. Αν σκεφτούμε με το κλασσικό : μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, τότε σας μεταφέρω μερικές χιλιάδες φωνών-λέξεων και επιθανάτιου ρόγχου που έχουν ως κοινό παρανομαστή το  "αργοπεθαίνω βασανιστικά" !

Οι φωτογραφίες, με κλικ επί αυτών, γίνονται μεγάλες (μαρτυρικές καταθέσεις).

 

Ενίοτε συνάντησα και μερικούς βρωμερούς βούρκους όπου μέσα του, ΜΑΤΑΙΑ προσπαθεί να επιζήσει η ζωή αντιλαμβανόμενη πως αργοπεθαίνει βάναυσα για ένα λόγο που αγνοεί. Ο λόγος που ονομάζεται : προδοτική

εγκατάλειψη στο όνομα του χρήματος και της διαφθοράς.

Ενδιάμεσα ; Βρωμεροί τόποι που ακόμη αναρωτιέμαι αν μπορούν να επιζήσουν ακόμη και τα μικρόβια

Ενώ, παραπέρα, στην κεντρική λιμνούλα, μέσα σε απίστευτης και δυσώδους υλικό, που κάποτε ήταν νερό, έμβιοι οργανισμοί, δηλητηριάζονται χωρίς να το γνωρίζουν ...

Κάπου, σε μια ακρούλα, παρατήρησα 2 αιωνόβιες χελώνες που προφανώς λόγω κάποιου Ανθρώπου που τις βοήθησε να ξεφύγουν από το αργό θάνατο των λιμνών, ζουν πλέον μέσα σε αγριοχόρταρα

Αναφορικά με το cafe που λειτουργούσε εντός του πάρκου, δε θα πω τίποτα μιας και οι εικόνες μιλούν από μόνες τους

Ακόμη και σ' αυτό όμως, το διαλυμένο cafe, έχει παραμείνει μια "νότα" ανθρωπιάς εκεί που διάβασα σε ένα τζάμι του : οι άνεργοι δικαιούνται 20% έκπτωση.

Όντας ένα βήμα πριν με πάρουν τα ζουμιά από τον θάνατο που έβλεπα γύρω μου και βηματίζοντας προς την αντίπερα έξοδο του Πάρκου, δε μπόρεσα να μη παρατηρήσω πως οι ελιές είναι περιφραγμένες. "Σαν να ναι τόπος εγκλήματος" όπως μου 'πε ο Αδελφός μου ο Γιώργος, πριν φύγω από την συνάντηση που είχαμε.

Και ΝΑΙ. Είδα και το "κατηγορητήριο". Κατηγορητήριο που κάποιος ανευθυνοϋπεύθυνος ανάρτησε, σκεπτόμενος πιθανότατα το κλασσικό : την δουλειά μου κάνω και αν δεν την έκανα εγώ, θα την έκανε κάποιος άλλος ...

Η πρώτη μου σκέψη όταν το διάβασα καμία 10αριά φορές ήταν : εύγε. Σωστή κίνηση. Έτσι, μ αυτόν τον τρόπο, μ αυτές τις ταμπέλες - κατηγορητήρια, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ δε θα έρχονται να μαζεύουν ελιές οι Λάτσης, Βαρδινογιάννης, Βγενόπουλος, οι τραπεζίτες και τα άλλα τα "παιδιά" ... 

Άρα θα μαζεύονται ΜΟΝΟ από πτωχούς και νεόπτωχους και όχι από πλούσιους ...

Στην έξοδο του Κρανίου Τόπου συνάντησα ακόμη μια φορά την προστασία και την πρόνοια της ... πολιτείας που ως σκοπό της έχει την προστασία εμβίων και την συντήρηση "ανοργάνων" σε μια κολόνα γεμάτη σκουριά, σε ένα ρημαγμένο φυλάκιο και στις σπασμένες παιδικές κούνιες.

Δε μπόρεσα να μη σκεφτώ και να μη μονολογήσω : δε γαμιέται ; Εδώ, 100 μέτρα πίσω μου αργολιώνουν ζωντανά πλάσματα. Τα ανόργανα θα σκεφτούμε ; Όμως η σκληρή πραγματικότητα είναι ακόμη χειρότερη μιας και συνειδητοποίησα πως, κατά τον περίπου 15λεπτο ... περίπατό μου στο Πάρκο συνάντησα ΜΟΝΟ ΜΙΑ μητέρα με 2 παιδάκια, που προφανώς, κονούνταν ανάμεσα σε θάνατο και σε χολέρα ...

Μετά από αυτή την περπατησιά, πήρα τον παραποτάμιο δρόμο προς τον Κόκκινο Μύλο όπου διαπίστωσα τα επιτεύγματα του Δήμου Ιλίου, κατά τα οποία, αν εξαιρέσουμε τα πρανή του ποταμού που έχουν πέσει σε διάφορα σημεία (και θα μου πεις Δήμαρχε Ζενέτο και Γορτύνιε συμπατριώτη : δεν είναι δική μου αρμοδιότητα, υπάρχουν και καταμεσής στο πεζοδρόμιο διάφορα ... που κάνουν το περπάτημα -απλώς- αδύνατο !

Ελπίζω Νίκο, τώρα που θα στείλεις συνεργείο για να κουρέψει τα αχρείαστα να τους δώσεις και εντολή να μη πειράξουν τα μόνα στοιχεία ομορφιάς που υπάρχουν ανάμεσα στα τερατουργήματα του Δήμου σου ανάμεσα στις ρίζες κάποιων δέντρων θυμίζοντας πως ο πλανήτης δεν ανήκει στο χρήμα ούτε στα τέρατα !!!

Αλήθεια Νίκο, αδιαφορώντας αν το Πάρκο Τρίτση υπάγεται στον ΑΣΔΑ ή στο ... Υπουργείο τάδε, πως μπορείς και δεν κάνεις κάτι ;;;; Πως μπορείς και αποδέχεσαι τον μισθό σου ενόσω ο Δήμος σου ψοφάει ;;; Τι λένε για όλα αυτά ΤΟ ΠΑΣΟΚ σου και ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ Γιώργος Παπανδρέου (σου) ; Για όλα αυτά ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ παρέα με τους άλλους προδότες, της Ν.Δ. και παρέδωσαν στους Δημίους Τσίπροκαμμένους ; 

Τέλος, εκείνος ο ... οικολόγος που συμμετέχει στον ξεφτιλισμένο ΣΥΡΙΖΑ, τι λέει επί των ανωτέρω δολοφονιών επί της Μάνας Φύσης ; Τίποτα ε ; Λογικό Δεν προλαβαίνει διότι συναντιέται με τον ναζιστή κωλογερμανό Φούχτελ !!!

Σημείωση : αν υπάρχει Παράδεισος και Κόλαση, ... κάποιους δε θα τους θέλει ούτε καν η δεύτερη !!!