Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

Ελλάδα. Η Χώρα που διαλύθηκε από τους τραπεζίτες (και τα τσιράκια τους)

Είμαστε στις αρχές της δεκαετίας του '90 μα και του 2000 και του 2010 και έρχεσαι και ζητάς δάνειο από το κατάστημα της τράπεζας που εργάζομαι. Φέρνεις ότι έγγραφα σου ζητώ. Περνούν 2-3 μέρες και σε καλώ στο τηλέφωνο και σου λέω : δε μπορώ να σου το δώσω το δάνειο. Απορρίφθηκε από την επιτροπή χορηγήσεων ή μειώθηκε το ποσό που μπορούμε να σου δώσουμε μέχρι του xxx ποσού.
Μένεις άφωνος για λίγο και κλείνεις το τηλέφωνο ή/και αρχίζεις να φωνάζεις πως θα μιλήσεις με την διεύθυνση του καταστήματος. 

Σου απαντώ : αυτοί, (διευθυντής, υποδιευθυντής, προϊστάμενος χορηγήσεων, credit) είναι η επιτροπή του καταστήματος. 

Συνεχίζεις να φωνάζεις. Να ουρλιάζεις. Ανάμεσα στα μπινελίκια που μου ρίχνεις ακούγεται ένα : θα σου πω εγώ, θα μιλήσω με τον τάδε στην Γενική Διεύθυνση της τράπεζας ή με τον δείνα βουλευτή, ή με τον τάδε συνδικαλιστή και τότε, όχι μόνο θα μου το δώσεις αλλά θα μου το
φέρεις και στο σπίτι, πριν πας ... σταλτός με μετάθεση σε κανένα κατάστημα στου διαβόλου την μάνα ...

Σου απαντώ : μη το πάρεις μωρέ το δάνειο, καθώς, και να στο εγκρίνουν, δε θα μπορείς να το αποπληρώσεις και μετά θα καταστραφείς οικονομικά.Μου κλείνεις το τηλέφωνο μαζί με κάτι ... συμπαρασυρόμενες χριστοπαναγίες...

Μια ώρα μετά με καλεί ο διευθυντής και μου λέει : προχώρα το δάνειο αυτού. 

Ανταπαντώ ως Credit : : μα τον κάλεσα προ ολίγου και του μετέφερα την αρνητική μας απάντηση.

Δ/ντής : δεν έχει σημασία. Μίλησε με τον xxxxx (στην γενική δ/νση, βο[υ]λευτή, συνδικάλα) και με πήρε αυτός (ο xxxxx) και μου πε να το προχωρήσουμε.

Credit : αν το δώσουμε α) δε θα πάρουμε ποτέ τα χρήματα που διαχειριζόμαστε (των μετόχων της τράπεζας και των καταθετών) και ο δανειολήπτης -μετά- θα χάσει τα πάντα αφού θα πάμε δικαστικά σε βάρος του και σε βάρος οτιδήποτε εμπραγμάτου βρεθεί μπροστά. Επιμένεις ακόμη ; 

Δ/ντής : ναι. Προχώρα το και ξύπνα για να γίνεις και εσύ μια μέρα διευθυντής ...

Credit : θα το προχωρήσω μα θα γράχω αρνητική εισήγηση. Θα προτείνω να κοπεί

Δ/ντής : σηκώνει το τηλέφωνο, καλεί το τάδε προιστάμενο τραπεζίτη και 2 ώρες μετά, μετάθεση, απόσπαση, στην καλύτερη των περιπτώσεων.


Άει σιχτήρια επιτέλους. Παλιάνθρωποι ! 

Γιατί ΔΕΝ φταίει ο πελάτης - δανειολήπτης ; 

Διότι Η ΤΡΑΠΕΖΑ όφειλε να προστατέψει τον αιτούντα δάνειο και να μη του δώσει ή να του δώσει μέχρι του ποσού που δύνατο (ο πελάτης) να αποπληρώσει. 

Η Τράπεζα δια των οργάνων της - υπαλλήλων της, είχε την τεχνογνωσία για να κρίνει την πιστοληπτική ικανότητα ΤΟΥ ΚΑΘΕ Πολίτη - επιχείρησης

Η Τράπεζα δια των μελών της όφειλε να προστατέψει  τα χρήματα των μετόχων !!! 

Η Τράπεζα όφειλε να τηρήσει τους κανόνες της πιστοληπτικής ικανότητας των Πολιτών !!!

Η Τράπεζα είχε τα έμπειρα στελέχη για να κρίνουν ΑΝ θα δώσουν και μέχρι ΠΟΙΟΥ ποσού, πιστοδότηση. Πιστοδότηση ονομάζουμε τα δάνεια, τους ΑΑΛ, τις Ε/Ε, τις Ε/Π κλπ.

Αυτά έπρεπε να γίνουν και όχι τα αντίστροφα !!!! Και επειδή γίνονταν τα αντίστροφα από τα ορθά και οι τραπεζίτες έδιναν ή/και δέχονταν εντολές,  ΤΩΡΑ ΕΛΛΗΝΑ, που ακόμη και σήμερα δεν αντιδράς, δεν βγαίνεις έξω να απαιτήσεις την χαμένη σου Αξιοπρέπεια, ΧΑΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ! Την περιουσία σου. Την φαμίλια σου ! Μέχρι ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ !!!

Για τα ανωτέρω Γιώργος Θ. Κανελλάκης στο ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΠΛΕΟΝ, μετά και από τηλεφωνική επικοινωνία με το συνάδελφο "λάγιο αρνί" που μου θύμισε πως δεν ήταν όλοι οι διευθυντές στο ...  "yes sir" και έχει δίκιο !!!

Προσωπικά αισθάνομαι καθαρός απέναντι στην Πατρίδα μου, στην Κοινωνία, στους Συμπολίτες μου, στους γνωστούς μου. Ακόμη και μπροστά σε 'κείνους που δυσαρέστησα με την κρίση μου μιας και τους προστάτεψα απορρίπτοντας ή μειώνοντας ένα αίτημα πιστοδότησης. Εσείς ρε λαμόγια και αλήτες ;


____________________
Γιώργος Θ. Κανελλάκης
Credit 
τραπεζών Εργασίας, Πειραιώς και Attica bank 
(απολυμένος από αυτήν την τελευταία αναφερόμενη)

Επιστρέφω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου