Απλά μαθήματα Τραπεζικής ηθικής και οικονομικών (1)

Ήταν τέλη της δεκαετίας του '90. Το κατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς επί της οδού Πατησίων, στην ΑΣΟΕΕ, είχε γίνει στόχος κατ'  επανάληψη ... ενεργειών που περιελάμβαναν μολότωφ, μολότωφ και μολότωφ ...

Στο τελευταίο "κάψιμο" του καταστήματος, μιας και έληγε το συμβόλαιο με την ΑΣΟΕΕ, δόθηκε η ευκαιρία στα στελέχη της τράπεζας να απελευθερωθούν από το άγος της κάθε τόσο ανακαίνισης (από τα "καψίματα") και άρχισαν να ψάχνουν για κοντινό και κεντρικό ακίνητο.

Έμπειρο και δυναμικό στέλεχος του καταστήματος βρήκε νεοκλασσική
μονοκατοικία - στολίδι, ελάχιστα μέτρα από την ΑΣΟΕΕ, επί της Πατησίων Στο διπλανό ακριβώς οικοδομικό τετράγωνο ! με ενοίκιο απίστευτα χαμηλό για την περιοχή και με μακροχρόνιο συμβόλαιο, αρκεί να μη ζητούσαν από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου να βάλει ούτε Δραχμή για την ανακατασκευή της. 

Τα έξοδα δηλαδή της ανακαίνισης θα τα αναλάμβανε όλα η Τράπεζα και θα τα απόσβαινε σε 1 1/2 - 3 έτη το πολύ.

Το στέλεχος πήγε χαρούμενο στην διοίκηση και ανέφερε όσα συμφωνήθηκαν προφορικά με τον ιδιοκτήτη. Η διοίκηση όμως του είπε να περιμένει και να μην αγχώνεται. Και περίμενε. 

Και περίμενε ... μέχρις ότου το ακίνητο το αγόρασε (όπως έλεγαν οι φήμες) κατασκευαστική εταιρεία συμφερόντων -άραγε- ποίου Τραπεζίτη κ. Εισαγγελεύ ;

Αηδιασμένος και νιώθοντας οργή το τραπεζικό στέλεχος που είχε βρει το ακίνητο, κατέθεσε τα χαρτιά του συνταξιοδότηση μη ξέροντας πως σύντομα θα πει και ο Γιώργος Βουλγαράκης (τέως της Ν.Δ.) : το νόμιμο είναι και ηθικό ... Σωστά Βουλγαράκη ;

Συνεχίζεται

Μνήμων 

(που δεν ξεχνά ποτέ και τίποτα, που σέβεται την Δικαιοσύνη και όχι κατ΄ ανάγκη ... κάποιους λειτουργούς της και του αρέσει να προσφέρει στην Κοινωνία).