Απόφαση Εφετείου κατά του οικονομικού πρωτοπαλίκαρου της τράπεζας, για συκοφαντική δυσφήμιση - Σύντομο ιστορικό

Τμήμα Α'

Στα μέσα του έτους 2008, ο τότε διευθυντής λογιστηρίου της τράπεζας Αττικής, ο Χρήστος Κ. Μάραντος, επέδωσε ένα σκαιό του κείμενο στον Γιώργο Θ. Κανελλάκη, ενόσω ο Κανελλάκης (ώς "αγκάθι" για την τράπεζα) ήταν ήδη στοχοποιημένος από υψηλόβαθμα στελέχη της τράπεζας των Μηχανικών, την Attica bank. 

Ενδεικτικό της στοχοποίησης του αποτελούν οι συνολικά 13 μεταθέσεις - μετακινήσεις του, εντός χρονικού διαστήματος 15 μηνών, την ίδια στιγμή που οι προϊστάμενοι βαθμολογητές του, τον βαθμολογούσαν με βαθμούς από 8+ έως 10 (με άριστα το 10).

Στην εν λόγω τράπεζα ο Κανελλάκης είχε προσληφθεί τον Μάιο του 2004, έχοντας ήδη πολυετή ευδόκιμο προϋπηρεσία στις τράπεζες Εργασίας και μεταγενέστερα στην Πειραιώς. 

Εν τω προκειμένω, ο όρος "ευδόκιμος προϋπηρεσία" δεν περιγράφει μόνο τις γνώσεις και τις υποχρεώσεις του Κανελλάκη έναντι της ευρέως εννοούμενης εργασίας του, αλλά και την θαρραλέα και νικηφόρα θέση του απέναντι σε κυκλώματα τοκογλύφων, απατεώνων και γενικά ατόμων που "νέμονταν" ή ήθελαν να νέμονται τις επαγγελματικές - τραπεζικές - θέσεις των, αλλά και τα χρήματα των μετόχων των τραπεζών αυτών.

Η τράπεζα Αττικής, η κρατική τράπεζα Αττικής αφού τότε, το 2004 -2008 ανήκε σε ποσοστό περί το 80% στο Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αλλά και στο Δημόσιο Ταμείο ΤΣΜΕΔΕ, διέπονταν από μια "φιλοσοφία" των "μαύρων αμοιβών" στο σύνολο του προσωπικού της

τράπεζας. Μαύρα χρήματα, μαύρες μισθοδοσίες, πέραν των κανονικών μισθοδοσιών, "κατάσταση" την οποία -μεταξύ των άλλων- στηλίτευε αρμοδίως ΚΑΙ ο Κανελλάκης.

Τα "μαύρα χρήματα" αυτά (κατατίθεντο στους λογαριασμούς των υπαλλήλων και των στελεχών, χωρίς να δίδεται σχετικό παραστατικό γι αυτά, χωρίς να πληρώνονται Φόροι και Εισφορές, στο κράτος), καθιστώντας τους εργαζόμενους της τράπεζας Αττικής, είτε υποχείρια απειλής εκβιασμού, είτε εκμαυλισμένους εργαζόμενους που ήταν βορά στις "θελήσεις κάποιων" ...

Σημειωτέον ότι, πέραν της τράπεζας Αττικής, ΜΟΝΟ η Εμπορική τράπεζα (πρώην μητρική τράπεζα της τράπεζας Αττικής) έδιδε τέτοιες μαύρες μισθοδοσίες, μέχρι το χρονικό σημείο που πουλήθηκε στην Γαλλικών συμφερόντων Credit Agricole, η οποία Γαλλική τράπεζα, την πρώτη ημέρα που ανέλαβε την διοίκηση, κατάργησε αυτές τις (μαύρες) μισθοδοσίες.

Σημείο αιχμής για τους Ερευνούντες, θα ήταν το πως καλύπτονταν λογιστικά όλα αυτά τα ποσά, στις λογιστικές καταστάσεις. Ποσά που αθροιστικά, ετήσια, δεν ανέρχονταν σε μερικές χιλιάδων ή δεκάδες χιλιάδων ευρώ, αλλά ξεπερνούσαν κατά πολύ το 1.000.000 € / ετησίως.

Αναφέρω "Ερευνούντες" δε, καθώς γνωρίζουμε ότι, ο Γιώργος Κανελλάκης κατέθεσε και σχετική καταγγελία σε ΣΔΟΕ, Οικονομική Εισαγγελία και Οικονομική Αστυνομία, αλλά κατοπινά και μήνυση για διαφθορά, εισφοροδιαφυγή, φοροδιαφυγή κλπ.

Στο σύνολό τους όμως, ετέθησαν στο "Αρχείο" της Δικαιοσύνης, με την ένδειξη : ως αγνώστου δράστου ...

Σύμφωνα δε με πληροφορίες, όταν πήγε η Οικονομική Αστυνομία για έλεγχο στα διοικητικά κτίρια της τράπεζας Αττικής (στην οδό Ομήρου όπου στεγάζονταν το λογιστήριο), εδιώχθησαν, έφυγαν άπραγοι οι ελεγκτές, αφού οι διοικητικοί της τράπεζας επικαλέστηκαν το "απόρρητο" των μισθοδοσιών και τις διατάξεις περί προσωπικών δεδομένων.

Για την τράπεζα Αττικής σύμφωνα με τις "εκτιμήσεις της" και τις "αρχές της" ο Κανελλάκης αποτελούσε ένα "αγκάθι" που έπρεπε να εκδιωχθεί, αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που ενυπόγραφα και με στοιχεία ενημέρωνε την υψηλή διοίκηση της τράπεζας από ... αστοχίες του online συστήματος της, μέχρι για ανάρμοστες συμπεριφορές προσωπικού (προσέλευση τους στην εργασία σε κατάσταση μέθης, απρεπής συμπεριφορά σε πελάτες, "σχέσεις" με πελάτες, απόπειρες επιβολής έγκρισης σημαντικού ποσού δανείων σε ιδιώτες, που δεν έπρεπε να πάρουν ούτε ένα καταναλωτικό δάνειο κ.ά.)

Ως λύση για να εκδιωχθεί το πρόβλημα που ονομαζόταν Κανελλάκης, βρέθηκε ο ορισμός του υψηλόβαθμου στέλεχος του λογιστηρίου της τράπεζας Χρήστος Κ Μάραντος, στέλεχος που ελάχιστες ημέρες μετά την απόλυση του Κανελλάκη, πήρε (πανηγυρική) προαγωγή αναλαμβάνοντας πλέον, γενικός διευθυντής οικονομικών της τράπεζας.

Την "εκκαθάριση Κανελλάκη" ο Μάραντος την ξεκίνησε με την κοινοποίηση ενός χυδαίου, αήθους, σκαιού, ποταπού και ιταμού του κειμένου, προς τον στοχοποιημένο πλέον Κανελλάκη.

Για την ενέργεια του αυτή ο Χρήστος Μάραντος τιμωρήθηκε πρωτοδίκως, αναγνωρίζοντας ότι ο καθ΄ ου πρέπει να καταβάλει στον παθόντα ποσό 2.000 €, πλέον άλλων περιορισμών (για να παύσει τις αήθεις και έκνομες ενέργειές του).

Ο Μάραντος, έχοντας την υποστήριξη της διοίκησης της τράπεζας (σ.σ. οι μέτοχοι του ΤΣΜΕΔΕ, τι γνώριζαν άραγε επί του θέματος, αφού πρόεδρος της τράπεζας και ταυτόχρονα του βασικού μετόχου ΤΣΜΕΔΕ, ήταν το ίδιο πρόσωπο, Γιάννης Γαμβρίλης ;), συνέχισε την ίδια του συμπεριφορά, εξακολουθώντας να συκοφαντεί τον Κανελλάκη και η τράπεζα να εντέλει κάθε λίγο τον παθόντα να παρουσιαστεί σε νέα υπηρεσία, πόλη, θέση, αρμοδιότητα, καθήκοντα ...

Ο Χρήστος Μάραντος άσκησε έφεση, χρησιμοποιώντας τον Νόμο, καθώς, άσκησε έφεση, χωρίς όμως να την προσδιορίσει. 

Ο Κανελλάκης ζήτησε τον προσδιορισμό της και ο Μάραντος την έχασε και αυτή, χωρίς να κάνει καν τον κόπο να υποστεί την βάσανο της Δίκης, αφού δεν παρουσιάστηκε ο ίδιος και δεν ανάθεσε την υπόθεσή του σε Δικηγόρο, ενώ ο Κανελλάκης, παρά την πλήρη του οικονομική αδυναμία, παραστάθηκε με τον συνήγορό του Αναστάσιο Κώνστα.

Ο Χρήστος Μάραντος, που πλέον αποτελεί παρελθόν για την Attica bank όπως και ΟΛΟΙ οι κατήγοροι του Κανελλάκη (σ.σ. όλοι της τότε διοίκησης της τράπεζας Αττικής, απομακρύνθηκαν)  έχοντας κάποια ιδιαιτέρως περίεργη "άποψη" για τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, αποστέλλει SMS στον Κανελλάκη όπως το κατωτέρω :

Είναι άξιο ερωτήματος προς τον Χρήστο Μάραντο, αφού αισθάνεται ότι δεν έχει κάνει κακό αυτός (βλ. ανωτέρω SMS), ποιος νομίζει (ο Χρήστος Μάραντος) ότι κατέστρεψε την καριέρα του Κανελλάκη και επί 10 έτη είναι σε διαρκείς δικαστικούς αγώνες με την τράπεζα Αττικής ;

Θα προτείναμε στον Χρήστο Κ. Μάραντο, αν δεν θυμάται να απαντήσει, να ρωτήσει τους καθοδηγητές του Ιωάννη Λάχανο (τότε δ/ντή νομικής υπηρεσίας της τράπεζας), τον Χρήστο Καλαμπόκη (τότε τομεάρχη της τράπεζας). 

Με δεδομένο όμως ότι έχουν αποβιώσει και οι δύο, ας αρκεστεί να ρωτάει ξεκινώντας από τους Γιάννη Γαμβρίλη (πρόεδρο της τράπεζας ΚΑΙ του ΤΣΜΕΔΕ), Αλέξανδρο Αντωνόπουλο (δ/ντα σύμβουλο), Γιώργο Μαμαλούγκα (δ/ντή επιθεώρησης), Νικόλαο Δαυίδ (υπ/ντή επιθεώρησης), Ιωάννη Ιωαννίδη (γενικό δ/ντή), Θανάση Σταθόπουλο (μονίμως συνδικαλιστή πρόεδρο της τράπεζας), Σταύρο Μπένο (τ. βουλευτή Πασοκ), Δημήτρη Κουσελά (τ. βουλευτή ΠΑΣΟΚ), Δημήτρη Δραγασάκη (αντιπρόεδρο ΣΥΡΙΖΑ), Κορίνα Σαλεμή (στέλεχος της τράπεζας, εξαδέλφη του Κώστα Σκανδαλίδη και σύζυγό του τ. βουλευτή ΠΑΣΟΚ Χρήστου Σμυρλή), Γιώργο Κατρούγκαλο (βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ), Τάσο Πετρόπουλο (βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ και τέως δικηγόρο του συλλόγου εργαζομένων της τράπεζας και για κάποιο καιρό δικηγόρο και της τράπεζας), Γιάννη Μαντζουράνη (δικηγόρο, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ), Νικόλα Κανελλόπουλο (δικηγόρο, τέως Γ.Γ. του ΕΟΤ επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ), Ιωάννη Άννινο (στέλεχος της τράπεζας) Γιώργο Κοτζιά (τ. υπουργό ΣΥΡΙΖΑ), Δημήτρη Τσουκαλά (στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ). 

Το ΤΣΜΕΔΕ - ΤΜΕΔΕ, έστω.

Οντότητες, που ούτως ή άλλως, είχαν (και έχουν) πολύ στενή σχέση με το "κτήριο" με την επωνυμία τράπεζα Αττικής, αλλά και με τον Μάραντο. Είτε απ'  ευθείας (στην συντριπτική πλειοψηφία τους), είτε μέσω "αντιπροσώπων".
Ίσως κάποιος εξ αυτών, να τον ενημερώσει για το τις πταίει ...

Σημειώνεται ότι, ο Κανελλάκης προ της παράνομης και αντικαταστατικής του απόλυσης, κινήθηκε στην οδό της Δικαιοσύνης καταθέτοντας αγωγή για βλαπτική μεταβολή, κατά της τράπεζας Αττικής. Τρεις μήνες προ της εκδίκασής της, ο Κανελλάκης απολύθηκε "για παραδειγματισμό" όπως αυτολεξεί ανέφερε στο σχετικό πρακτικό της τράπεζας, ο τότε πρόεδρος της, Γιάννης Γαμβρίλης.

Θυμέλη, με Γιώργο Θ. Κανελλάκη