Όταν τον ρώτησα για ποιο λόγο θα πρέπει να προσποιούμαι κάτι που δεν είμαι, η απάντησή του ήταν "θέλω να είσαι υπεράνω υποψίας, αν συμβεί κάποια κλοπή, αρπαγή και λοιπά" (στον λόχο).
Περνώντας
μερικά χρόνια, μετά την πρόσληψή μου σε μια τράπεζα, και αναλαμβάνοντας
θέση Ταμία, μια από τις πρώτες συστάσεις που μου έκανε ο προϊστάμενος
καταθέσεων ήταν "πρέπει
να μη λες ανοικτά τα της οικονομικής σου κατάστασης, έτσι ώστε, αν
υπάρξει έλλειμμα στο ταμείο κάποιας μέρας, να μη σκεφτεί ο περίγυρος ότι
μπορεί και να άρπαξες αυτό το χρηματικό ποσό".
Βέβαια, ο συγκεκριμένος ήταν ο ίδιος που μετά από μερικά χρόνια μου μαρτύρησε πως με εντολή διευθυντή και υποδιευθυντή του καταστήματος, μου
έκλεβαν χρήματα από το Ταμείο μου, έτσι ώστε να αναγκαστώ να παραιτηθώ (διότι τους χάλαγα τις -τοκογλυφικές- "δουλίτσες" τους).
Δεν πάει πολύς καιρός που καθόμουν για καφέ με ένα γεροντάκι, τον Ανδρέα με το παρατσούκλι "Μπελντέκος" που μου είχε πει : "όταν πρότειναν στον γιατρό τον Κώστα να μπει στο Δ.Σ. του Ιδρύματος, εκείνος είπε : ναι, θα μπω, αρκεί ο πρόεδρος να είναι ο εκάστοτε πρόεδρος Πρωτοδικών της περιφέρειάς μας".
Συμπλήρωσε δε πως, "μετά από αυτή του την τοποθέτηση, δεν κλήθηκε ποτέ για να μπει στο Δ.Σ. του Ιδρύματος ..."
Αυτά
και άλλα πολλά σκέπτομαι για το "καμάρι" που ανέλαβε ως πρόεδρος της
Ολυμπιάδας 2004, έργο για το οποίο δε συντάχθηκε ποτέ Ισολογισμός (με
κόστη - έξοδα - έσοδα - κέρδη - ζημίες)
Αυτά και άλλα πολλά σκέπτομαι για το ίδιο "καμάρι" που ανέλαβε την προεδρία του εορτασμού των 200 χρόνων από την Εθνική Παλιγγενεσία.
Θα μου πεις βεβαίως : ήταν κλέφτες οι "άριστοι" αυτοί ;
Μάλλον όχι, θα σου απαντήσω. Άχρηστοι, ανίκανοι, ολίγιστοι και άσχετοι ήταν, με αποτέλεσμα να ΜΗΝ αντιλαμβάνονται ποιοι τους/μας κλέβουν.
Ήταν, είναι και θα παραμείνουν.
Συνεχίζεται.
Βέβαια, ο συγκεκριμένος ήταν ο ίδιος που μετά από μερικά χρόνια μου μαρτύρησε πως με εντολή διευθυντή και υποδιευθυντή του καταστήματος, μου
έκλεβαν χρήματα από το Ταμείο μου, έτσι ώστε να αναγκαστώ να παραιτηθώ (διότι τους χάλαγα τις -τοκογλυφικές- "δουλίτσες" τους).
Δεν πάει πολύς καιρός που καθόμουν για καφέ με ένα γεροντάκι, τον Ανδρέα με το παρατσούκλι "Μπελντέκος" που μου είχε πει : "όταν πρότειναν στον γιατρό τον Κώστα να μπει στο Δ.Σ. του Ιδρύματος, εκείνος είπε : ναι, θα μπω, αρκεί ο πρόεδρος να είναι ο εκάστοτε πρόεδρος Πρωτοδικών της περιφέρειάς μας".
Συμπλήρωσε δε πως, "μετά από αυτή του την τοποθέτηση, δεν κλήθηκε ποτέ για να μπει στο Δ.Σ. του Ιδρύματος ..."
Αυτά και άλλα πολλά σκέπτομαι για το ίδιο "καμάρι" που ανέλαβε την προεδρία του εορτασμού των 200 χρόνων από την Εθνική Παλιγγενεσία.
Θα μου πεις βεβαίως : ήταν κλέφτες οι "άριστοι" αυτοί ;
Μάλλον όχι, θα σου απαντήσω. Άχρηστοι, ανίκανοι, ολίγιστοι και άσχετοι ήταν, με αποτέλεσμα να ΜΗΝ αντιλαμβάνονται ποιοι τους/μας κλέβουν.
Ήταν, είναι και θα παραμείνουν.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου