Για όλα έρχεται το πλήρωμα του χρόνου

Προ 3 ετών περίπου, ίσως και λίγο περισσότερο, ένας "κύκλος" άρχισε να γίνεται περισσότερο από όσο έπρεπε, σύμφωνα με τα δικά μου δεδομένα, πιεστικός. Φορτικός.

Πιεστικός και φορτικός για θέματα που άπτονταν των όσων συμβαίνουν στην δύσμοιρη Συρία και στην επίσης δύσμοιρη Παλαιστίνη.

Πάντοτε οι απαντήσεις μου ήταν αυτές που εκφράζουν τις απόψεις μου : σέβομαι και λυπάμαι βαθύτατα για όσα αντιμετωπίζουν οι δύο αυτοί λαοί, ΑΛΛΑ μεσούσης Κατοχικής Χούντας στη Χώρα ΜΑΣ, προσωπικά, δε μπορώ να ασχοληθώ περισσότερο με τα "ξένα" προβλήματα.  Όταν λύσουμε τα δικά μας ... θέματα, τότε θα ασχοληθούμε και με τ΄ άλλα.

Μάλιστα, πρόσθετα ότι η επιμονή τους ή και η συμπεριφορά τους (σ.σ. των

"κύκλων") ήταν τέτοια που, είτε αποπροσανατόλιζαν τις μάζες άθελά τους, είτε άθελά τους ή μη εμπλέκονταν σε ένα διεθνές πρακτοριλίκι. Κατάσταση η οποία ουδόλως με ενδιέφερε και ουδόλως ο "τρόπος της" ήταν μέσα στις απόψεις μου. 

Έφτασα δε κάποιες φορές σε σημείο (όχι σπάνιο για την ιδιοσυγκρασία μου) να μιλήσω έντονα λέγοντας : ρε σεις κόψτε το. Μακρυά από εμένα. 

Το αποτέλεσμα ήταν, όχι μόνο να μη σταματήσουν, αλλά να προσπαθούν να με περιχαρακώσουν άτομα που ανάμεσα στα "ομοούσια" της θρησκείας και στα "πες μας επιτέλους ποιοι άλλοι είναι μαζί σου" ή στα "ποια χώρα σου έδωσε άσυλο όταν είχες απαγόρευση εξόδου από την χώρα" ή στα "θα έχεις 400 € το μήνα για να σε γράφεις λίγα λόγια", επιθυμούσαν διακαώς την άμεση εμπλοκή μου με τον λόγο και τις απόψεις που έχω και εκφέρω.

Όχι μόνο αρνήθηκα, όχι μόνο έκοψα μαχαίρι αυτές τις επαφές και τους κύκλους αλλά τους ενημέρωσα ότι αφού λειτουργούν σε βάρος του χειμαζόμενου Ελληνισμού (μέσω του αποπροσανατολισμού, στην καλύτερη) ή/και μέσω της ... πρακτόρευσης (στην χειρότερη), θα τους αποκαλύψω στην κοινωνία, με τον τρόπο τον δικό μου. 

Είτε ήταν κάτοικοι Ελλάδος είτε όχι. Είτε άντρες, είτε γυναίκες. Είτε ήταν πολιτικοί (ενεργοί και ανενεργοί), είτε δημοσιογράφοι, είτε εργαζόμενοι, είτε άνεργοι. 

Είτε είχαν επί 3 ώρες και 15 λεπτά σε ανοικτή ακρόαση τα κινητά τους ενόσω μια ομάδα ανθρώπων προσπαθούσε να συντονιστεί, είτε είχαν μόνιμο στασίδι "έκφρασης" σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε blogs. 

Είτε ήταν "νεο...πατριώτες", είτε ήταν θεούσες, είτε bloggers θεούσες, είτε bloggers που την είδαν δημοσιογραφικοί οργανισμοί, είτε ήταν δεκάδες "ανύπαρκτα" προφίλς που δεν έχαναν την ευκαιρία να χύσουν δηλητήριο σ' οποιονδήποτε δεν ασχολούνταν (εμφανώς) στα απάνθρωπα δεινά της Μ. Ανατολής.

Η αντίδρασή τους ήταν η αρχική τους φραστική απάντηση και η μετέπειτα στάση τους. "Θα μείνεις μόνος σου και δε θα σε στηρίζει κανείς" ήταν η ομοθυμαδόν απάντηση τους.

Και το είπαν. 

Και το έκαναν. 

Μα, απέτυχαν.

Και λυπάμαι. 

Όχι διότι είχα δίκιο στην πρόβλεψή μου, όχι τόσο διότι έδιωξα από κοντά μου ανθρώπους γερούς, ακέραιους, δυνατούς, μαχητικούς, αλλά διότι, στο όνομα αλλότριων συμφερόντων (γεωπολιτικών, γεωστρατηγικών) επέλεξαν θέση. 

Θέση που ήταν απέναντι στον αναγκαίο αγώνα της Ελλάδος. Της Ελλάδος, που σύμφωνα με εμάς, με τους ανθρώπους μου, ΘΑ ΣΤΑΘΕΙ ΟΡΘΙΑ, χωρίς υποστυλώματα εκ των ΗΠΑ, εκ της Ρωσίας, εκ της Αγγλίας. 

Λυπάμαι. Όχι τόσο για κάποιους εξ αυτών που ήταν αγαπημένοι φίλοι και συναγωνιστές, αλλά για την Χώρα που ακόμη, μετά από 8 χρόνια πολέμου, έχει τέτοιους Πολίτες που "σώνει και καλά, σύμφωνα μ'  αυτούς, πρέπει να είμαστε σε κάποια ζώνη επιρροής ..."

Βέβαια, μιας και ποτέ δεν ήμουν αιθεροβάμων, γνωρίζω ότι στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος (και ο πρακτοράκος). 
Όμως, δε θα πάρω. Δε θα πάρουμε !

Συμπέρασμα ; Μην αποπροσανατολίζεστε ! Χιλιάδες νεκροί από αυτοκτονίες, εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων μεταναστών,  εκατομμύρια ανέργων και διαβιούντων κάτω από το όριο της φτώχειας, εκατοντάδες Ελληνικά ξεπουλημένα "ασημικά" (οργανισμοί, ΔΕΚΟ, τράπεζες, αιγιαλός, επικράτεια - [η Μακεδονία αρχικά]), απαιτούν την προσύλωσή μας ΜΟΝΟ στην Ελληνικό Αγώνα κατά των τοκογλύφων, των ... επικυρίαρχων και των μερικών χιλιάδων ντόπιων λαμόγιων.

Υπόμνημα : Απέλαση Ρώσων διπλωματών από την Αθήνα - Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Eνωση

Σημ : οι Συριζα - Ανελ το έκαναν όχι από πατριωτική ευθύνη αλλά για να δείξουν το πόσο καλά παιδιά είναι, στις ΗΠΑ.

Συνεχίζεται

Γιώργος Θ. Κανελλάκης

Υ.γ. 1 Αδελφέ μου Γιώργαρε, εγώ καλά σου τ' λεγα και τ' άκουγες παράλογα ... 
Υ.γ. 2 Από τα τηλέφωνα ή με τα τηλέφωνα δίπλα μας, (σταθερά, κινητά, smart ή μη) λέμε ΜΟΝΟ όσα πρέπει.