Ο Λάζαρος, "Λάκης" για τον πολύ και τον εμπορικό κόσμο, ήταν ένας όντως δυναμικός και σε γενικές γραμμές ευπατρίδης έμπορος.
Είχε όμως, όπως ο κάθε άνθρωπος επί γης, τις Άρπυιες του και αυτές δεν ήταν άλλες από εκείνες που προέρχονταν από το ανηλεές κυνηγητό του στον Πρόεδρο που έφτιαξε τα πάντα.
Άρπυιες που έφτασαν σε σημείο να μου προσφέρει (μέσω 2 διαφορετικών
"τρίτων") 250.000.000 Δραχμές υπό όρους. Που αν -η συμφωνία- "έκλεινε" στα 210.000.000 τότε θα "έκλεινε" άμεσα και χωρίς δεύτερη κουβέντα και παζάρια.
Καλώς ή κακώς, δε του το έκανα το χατίρι. Ίσως να έκανα λάθος. Ίσως όμως και σωστά. Ποτέ δε θα μάθω αν έκανα ή όχι σωστά.
Ειλικρινά δεν ξέρω, αλλά σίγουρα δεν μετανιώνω που αρνήθηκα να "παίξω μπαλίτσα" καθώς ο Πρόεδρος, όχι μόνο με είχε εμπιστευτεί και με είχε τιμήσει, αλλά ήταν έντιμος και εξαιρετικός Άνθρωπος.
Δηλαδή ήταν ότι δεν ήταν ο αντιπρόεδρος του ...
Συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου