Το 1997 που ήσουν account officer, μας ήλθε στη διοίκηση ένα αίτημα πιστωτικού ορίου από το κατάστημά σου. Ήταν επ' ονόματι της εταιρείας xxxxxx A.E.
Τότε, στο αίτημά αυτό, στο πιστωτικό όριο ( : Π.Ο.) υπήρχαν όπως σε όλα οι απόψεις της επιτροπής εγκρίσεων όπου εσύ ήσουν account officer - credit.
Στο αίτημα αυτό υπήρχε μια ιδιαιτερότητα.
Ενώ εμφανώς (αλλά και ... ήπια) στήριζες το αίτημα αυτό για χορήγηση ποσού πάνω από 2 δις δραχμές με προσημείωση στον αέρα μαγαζιού κάπου προς το Κολωνάκι, το βράδυ της ίδια μέρας της αποστολής του αιτήματος στη διοίκηση, εσύ μίλησες με κάποιον στη διοίκηση. Με εμένα.
Και εκεί μου είπες : "σου έστειλα το πιστωτικό όριο, αλλά μη το περάσεις. Κόψτε το. Θα χάσουμε τα χρήματα".
Πρόταση - σύσταση για απόρριψη Π.Ο. που είχες κάνει και σε άλλες 4 προτάσεις αιτημάτων και όχι μόνο σε είχαμε ακούσει και τα κόψαμε αλλά αποδείχθηκε κι όλας ότι σώσαμε τα ξένα χρήματα που διαχειριζόμαστε.
Και αυτό κάναμε αναγνωρίζοντας πιέσεις πίσω από την αποστολή του Π.Ο.
"Σε πείσμα μας" όμως, όπως έσπευσε να μας ενημερώσει κάποιος εκ της εταιρείας που ζητούσε τη χρηματοδότηση, "πήγαν σε υποκατάστημα άλλης τράπεζας, της xxxxxxx και πήραν όσα ζητούσαν. Με τον τρόπο που τα ζητούσαν". Με προσημείωση έναντι "αέρα" καταστήματος. Έχοντας μάλιστα τις "πλάτες" του εκεί υποδιευθυντή και της ομάδας εγκρίσεων.
Το παράδοξο στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ένα. Το πρόσωπο που πίεζε ασφυκτικά για να πάρει τα αιτούμενα για την εταιρεία ποσά, δεν ήταν οι επιχειρηματίες, αλλά ένας τρίτος.
Ένας "σύμβουλος επιχειρήσεων" της απολύτου εμπιστοσύνης των φορέων της εταιρείας. Και για την ακρίβεια, ΤΩΝ εταιρειών.
Με ειλικρινή εκτίμηση
xxxx xxxx και xxxxxx xxxxxxx
Σημ. Γ.Θ.Κ. το ανωτέρω συνοδευόταν από πλήρεις επωνυμίες και ονοματεπώνυμα, κι έτσι θα μείνουν μέχρι να πάνε στις Αρχές. Μαζί με πάρα πολλά σύγχρονα άλλα.
Υ.γ. στο ανωτέρω θα μπορούσε κάλλιστα να μπει ο τίτλος : "καλημέρα 1"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου