Attica bank των Γαμβρίλη, Αντωνόπουλου, Σταθόπουλου, Μάραντου κλπ, το βιογραφικό μου

Ίσως, με το κατωτέρω, Γαμβρίλη, Αντωνόπουλε, Σταθόπουλε, Μάραντε, Μαμαλούγκα, Δαυίδ, Ανδριώτη κ.λπ. της Attica bank, να αντιληφθείτε πως δεν είμαστε όλοι το ίδιο.

Ήμουν κάπου στα 15-16, στου Γκύζη και μαζί με τον Αντώνη, τον Σωτήρη και τον Χάρη είχαμε ένα συγκρότημα που παίζαμε rock μουσική. Ο Αντώνης ο Βαμβακάρης στα πλήκτρα, ο Σωτήρης ο Νάνος στην κιθάρα, ο Χάρης ο Πρατσίνης στο μπάσο και η αφεντιά μου στα κρουστά.

Η μουσική που επιλέγαμε ήταν σε γενικές γραμμές rythm & blues μαζί όμως με pop και rock κομμάτια των John Mayal, Οmd, των Greedence κ.α.

Θυμάμαι επίσης πως από μόνος του ο καθένας είχε και ένα διαφορετικό μουσικό "κουσούρι" όπως φερ' ειπείν ο Σώτος που του άρεσε να παίζει στην Fender του Μανώλη Χιώτη και μάλιστα έχοντας την κιθάρα πίσω από το κεφάλι του, όπως έκανε ο Χιώτης. Εμένα μου άρεσε και έπαιζα στο ακορντεόν μου ρεμπέτικα, δημοτικά, λαϊκά, ο Χάρης που και που έριχνε και μια
πενιά jazz με το μπάσο του και ο Αντώνης που έπαιζε και νησιώτικα.

Ως "χώρο" μας, ως έδρα μας, βάση και studio μας είχαμε το σπίτι του Σωτήρη. Ένα τεράστιο στον τελευταίο όροφο ενός κτιρίου στου Γκύζη, από όπου, παίζοντας μουσική χαζεύαμε και ταξιδεύαμε το νου μας, από τα τεράστια παράθυρα που είχε, το μισό λεκανοπέδιο.

Αν κάτι μου έχει μείνει πιο έντονα από το "τότε" είναι πως ποτέ και κανείς γείτονας δεν μας έκανε την παρατήρηση, παρά την χρήση ενισχυτών και δυνατών ηχητικών εφέ. Παράλληλα δεν ήταν λίγες οι φορές που είχαμε και συντροφιά άλλα παιδιά, γειτόνων που άκουγαν, τραγουδούσαν μαζί μας και γενικά διασκεδάζαμε πέρα από τις τρέλες, που κάναμε και εμείς σαν παιδιά. Όπως κάτι μπουγέλα ένα καλοκαίρι που έφευγαν από τον 4ο όροφο προς το ... ισόγειο ...

Ανάμεσα στις επισκέψεις που είχαμε δεχτεί ήταν και ο Γιάννης ο Χοϊδάς, εγγονός του Ιστορικού προσώπου, Ρόκου Χοϊδά και υιός βαρύτονου της Λυρικής, όπου μια μέρα βλέποντάς μας με τις κιθάρες και τα καλώδια στα χέρια μας είπε : να έλθω να σας ακούσω ; Και ήλθε. Και κάποια στιγμή μου ζήτησε τις μπαγκέτες και άρχισε να παίζει ένα σόλο στα κρουστά που μείναμε με το στόμα ανοικτό εκστασιασμένοι από ότι έκανε με τα τύμπανα !

Θυμάμαι επίσης και κάτι "καλόπαιδα" που μας είχαν στην "τσίλια" μιας και είχαμε στη διάθεσή μας Ι.Χ. και χαρτζιλίκι. Καλόπαιδα που παρέμειναν ... "καλόπαιδα" μέχρι και πρόσφατα όπου, παρόλο που χάρηκα που τους συνάντησα μετά από χρόνια εδώ μέσα στο internet, διαπίστωσα πως το κλασσικό λεχθέν "μια φορά τενεκές - πάντα τενεκές" ισχύει ... (σε γενικές γραμμές ... πάντα). Για να μη πω τίποτα πιο βαρύ ...

Οι καιροί πέρασαν. Και μπαίνοντας στο επαγγελματικό παιχνίδι, εργάστηκα με αυταπάρνηση και Μπέσα σε εταιρεία ηχητικών καλύψεων, στην Κόκκαλης ΑΕΒΕ εταιρεία με δομικά μηχανήματα, σε εργοτάξιο τεχνικής εταιρείας, στο λογιστήριο της ΕΒΓΑ και μεταγενέστερα στις τράπεζες Ergasias (το 1989), Πειραιώς (το 1996) και Attica (3/5/2004) στο τέλος, με ενδιάμεση μια ΑΕΛΔΕ που κάναμε με ένα συνεταίρο, η οποία πήγε όπως πήγαν όλες οι εταιρείες του χώρου. Σημειωτέον πως, τα χρήματα με τα οποία συνεταιρίστηκα στην ΑΕΛΔΕ προέρχονταν από ΦΟΡΟΛΟΓΗΜΕΝΑ bonus των δύο πρώτων τραπεζών.


Στο παιχνίδι της τραπεζικής ... καθημερινότητας, όντας πάντα σε αντιπαλότητα με τα σαθρά "κέντρα εξουσίας", όντας πάντα απέναντι σε αλητείες -που συχνά χαρακτηρίζονταν ως "ηθικά" από κάποιους διότι (λέει) ήταν νόμιμα (;;;;), αντιμετώπισα εκφράσεις όπως : ακραίος, ακροδεξιός, ακροαριστερός, αναρχικός, προβοκάτορας, εξτρεμιστής, "βλάκας που χαλάει την πιάτσα" κ.λπ. 
... βέβαια είχα ακούσει και το ... υπέροχο : "δε θα γνωρίσουν ούτε το πτώμα σου μιας και το κεφάλι σου δεν θα είναι στην θέση του" ... από υποδ/ντή καταστήματος, αλλά, όπως πάντα, απαντούσα : πάρε αριθμό πρωτοκόλλου ....

Εδώ, θα μου πεις βέβαια "ποιοι στα έλεγαν ; Κάτι λαμόγια μήπως ; Ε, αφού στα έλεγαν αυτοί, Τιμή σου". Ναι, έτσι είναι. 

Τα λένε άτομα που δε γνωρίζουν πως θα μπορούσα (αν ήταν του χαρακτήρα μου) να είμαι στο Δημόσιο από τα 18 μου καθόσον ήμουν μεν βαφτιστήρι της "κυρίας επί των τιμών του παλατιού", της Αμαλίας και του συζύγου αυτής του Βασιλικού Επιτρόπου του Γιώργου του Στασινόπουλου, αλλά και παιδί, γιός γραμματέα του ΕΛ.ΑΣ. στην Πελοπόννησο.

Τα λένε άτομα που δε ξέρουν ή που ξεχνούν πως όσο ήμουν στην Ν.Δ. (επί 32 έτη, μέχρι τα τέλη του 2009) όχι μόνο δε ζήτησα ποτέ μου κάτι, αλλά αντιθέτως αρνήθηκα όλες τις προτάσεις της. Μα και 2 ή 3 φορές που μεσολάβησα σε κάτι ήταν για καλό τρίτου ! Και όχι εμού !

Άτομα που δε ξέρουν πως ως οργανωμένο μέλος πέρασα μόνο από ΝΔ και το ΕΠΑΜ, στο οποίο ΕΠΑΜ (όσα χρόνια έμεινα εκεί) αρνήθηκα τις προτάσεις για ένταξή μου στα ψηφοδέλτια του στις εκλογές για την Ευρωβουλή όπως και στις μεταγενέστερες εκλογές, που δε ξέρουν πως πρόσφατα αρνήθηκα και σε υφιστάμενα, καθεστωτικά κόμματα την ένταξή μου σε ψηφοδέλτια τους έχοντας κατά νου το : μπροστά οι νέοι και δίπλα τους εμείς ως σύμβουλοι. Και τίποτα άλλο. 

Άτομα που δε ξέρουν πως ότι είχα, το δίκυκλο 1000αράκι μου, το cabrio Ι.Χ. μου και τα ρούχα που φορούσα -και φορώ- ήταν αγορασμένα από την εργασία μου και ΟΧΙ από ..."δωράκια". Ήταν από ατέλειωτες υπερωρίες μέχρι να ετοιμαστεί ένας φάκελος πιστοδοτήσεων !!!

Άτομα που δε ξέρουν πως αρνήθηκα ότι μίζες μου προτάθηκαν -στις 3 τράπεζες που εργάστηκα-, άτομα που δε ξέρουν πως στην πρώτη τράπεζα που εργάστηκα, στην τράπεζα Εργασίας, μπήκα με γραπτές εξετάσεις, 30ος στους 32 που προσλήφθηκαν, πως μετά ακολούθησα την περπατημένη των ακριβοπληρωμένων μεταγραφών, άτομα που δε ξέρουν πόσο και αν έχω βάλει πλάτη σε ξεσκέπασμα αλητειών χωρίς να φαίνομαι. Χωρίς να το διατυμπανίζω. Χωρίς να "εξαργυρώνω" όσα έκανα θεωρώντας πως, πληρωνόμουν από τον εργοδότη μου για να είμαι ως όφειλα να είμαι !

Άτομα που δε γνωρίζουν πως δεν πήρα ποτέ μου χαμπάρι να τα βάλω με ότι σαθρό διαπίστωσα στο διάβα μου και με ότι διέλυε τον ιστό. Εθνικό, Οικονομικό, Κοινωνικό. Άτομα που δε γνωρίζουν πως επίπονα μεν, στο τέλος δε, πάντα δικαιώθηκα. Και όχι διότι ήμουν Άγιος μα γιατί πάντα λειτουργούσα με γνώμονα το "κοινό καλό".

Άτομα που δε ξέρουν πως αρνήθηκα ευγενώς την ένταξη μου σε κάποια "στοά". Που αρνήθηκα ως "δωράκι" ένα Ι.Χ. Διακοπές στο τσάμπα. Όπως και άλλα άτομα που ξέρουν πως αρνήθηκα (όχι και τόσο ευγενώς) ένα sac de Voyage με περιεχόμενό του 20.000.000 δραχμές για να υπογράψω μια λαμογιά.

Άτομα που δε γνωρίζουν πως η ακαδημαϊκή τους πορεία, -που προσωπικά δεν είχα, κατ΄ επιλογή μου- είναι ένα τίποτα αφού, μέσα τους δεν υπάρχει το ψυχικό σθένος να αρνηθούν ουσίες και ... πάθη που είναι πέρα από τα Ελληνικά ειωθότα. 

Άτομα που γνωρίζουν όσα είπα στον Ανδρέα Λυκουρέντζο, στο γραφείο του λέγοντάς του : Ανδρέα ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ γίνεται κόλαση !!! Ξέχνα όσα ήξερες για τις τράπεζες. Εκεί είναι ... κάτι ... άλλο !!! Για να μου απαντήσει : "μη κτυπάς ρε συ Γιώργο τη γροθιά στο μαχαίρι, ξανά". 

Όσα είπα, όταν με κάλεσε τηλεφωνικώς, στον τότε Γ.Γ. του ΠΑΣΟΚ τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο,  ρωτώντας με : τι είναι αυτά που λες για την Attica, το ΠΑΣΟΚ και τον Βενιζέλο ; ... και του απάντησα ευγενώς στα γαλλικά ...

Επανέρχομαι με "το κυρίως πιάτο"

Γιώργος Θ. Κανελλάκης

Υστερόγραφα:

1. Ίσως πλέον Μιχάλη Ανδριώτη της Attica bank, με τα ανωτέρω, να καταλάβεις, για ποιο λόγο ενόσω ... ήμουν εν μέσω απανωτών μεταθέσεων - αποσπάσεων (13 συνολικά, μέσα σε 15 μήνες) σου είχα πει στο κατάστημα της Attica στην Πανόρμου : "Μιχάλη, απ΄ έξω γράφει Attica bank και όχι : Attica - Kanellakis -real estate- bank" ; 
2. Ίσως έτσι πλέον να καταλαβαίνεις Φωτεινή Μπιτσιαρά για ποιο λόγο ζήτησα εγγράφως από εσέ και την Διοίκηση, το : θα προχωράμε φακέλλους ΤΕΜΠΜΕ μόνο (;;;) όταν ο πελάτης μας δίνει cash collateral το προϊόν της εκταμίευσης του προγράμματος. 
3. Ίσως έτσι να καταλάβετε, Γιώργο Μαμαλούγκα και Νίκο Δαυίδ -τότε- δ/ντή και υποδ/ντή αντίστοιχα του Εσωτερικού Ελέγχου της Attica bank τα όσα σας έλεγα, ανακρινόμενος ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ δικηγόρου μου !!!
4. ΤΣΜΕΔΕ, εργοδότη μου, και ιδιοκτήτη της Attica bank, εκ των ανωτέρω αναφερομένων (και εξ όσων θα ακολουθήσουν), καταλαβαίνεις ;  

Κάποιοι, κάπου, κάποτε, νιώθοντας ... μάγκες, έμπαιναν κόντρα στον μονόδρομο της οδού Μαυρομιχάλη. Λόγω αλαζονείας, κομματικών πλατών μα και σχέσεων με την "άκρες" και "κονέ" στην Δικαιοσύνη. Τώρα ;

Γ.Θ.Κ.