Στιγμές ζωής με τον Αποστόλη

40 χρόνια πριν ο πατέρας μου είχε μια επιθυμία. Να μάθω ακορντεόν. Ίσως γιατί του θύμιζε την Κατοχή όπου έπαιζε στα Ελληνοαλβανικά σύνορα φυσαρμόνικα, για το λόχο του. Τότε, προ 40 ετών, με έστειλε σε μια σχολή πίσω από το Πολυτεχνείο. 

Σε κάποια μαθήματα που έκανα στο ωδείο αυτό διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη πως έρχονταν για μαθήματα, σε άλλες από εμένα ώρες, και ο παιδικός μου φίλος ο Αντώνης Βαμβακάρης που μάθαινε πλήκτρα (αρμόνιο). 

Με τον Αντώνη δεν χρειαστήκαμε πολύ σκέψη κι έτσι φτιάξαμε ένα γκρουπάκι. Τους "Limited" όπου στην κιθάρα ήταν ο αυτοδίδακτος Σωτήρης Νάνος και στο

μπάσο ο Χάρης Πρατσίνης. Έλα όμως που ανέκαθεν ήμουν απείθαρχος και αγύριστο κεφάλι !

Και μέσα σ' αυτό το πνεύμα, στο γκρούπ μας αυτό, έπαιζα κρουστά κι όχι ακορντεόν δυσαρεστώντας μεν τον πατέρα μου, ευχαριστώντας όμως τον εαυτό μου.

Ακορντεόν έπαιζα μόνο για το κέφι μου. Είτε ήταν κεφάτο, είτε είχε τις κλειστές του ...

Αυτά κι άλλα πολλά θυμήθηκα σήμερα από την επίσκεψη του Αδελφού μου του Απόστολου Παρασκευόπουλου στο σπίτι όπου ήλθε φέρνοντας μαζί και το ακορντεόν μου που το είχε πάρει για service.

Ο Αποστόλης, άσχετα αν είναι συγγενής μου (εξάδελφος), είναι Αδελφός. Όπως είναι και αρκετοί ακόμη άνθρωποι στη ζωή μου καθώς, την συγγένεια δεν την επιλέγουμε. Τους Φίλους όμως, τα Αδέλφια, τα επιλέγουμε. 

Ο Αποστόλης μου έκανε το χατήρι (μια ακόμη φορά) να γεμίσει το χώρο με νότες λατρεμένες και με το χαμόγελό του που ξεχειλίζει από ζωή, θυμίζοντάς μου τους συγχωρεμένους και πολυαγαπημένους  μου γονείς του. Την Λίλα  και τον Τάκη, αλλά και τους δικούς μου γονείς, την Φλωρεντία και τον Θόδωρο που όλοι τους, σε δύσκολα χρόνια, και παρά τις τότε αντιξοότητες (επί Χούντας) και παρά τις πολιτικές τους αντιθέσεις (σ.σ. οι μητέρες μας ήταν συντηρητικές και γόνοι συντηρητικών ανθρώπων και οι πατεράδες μας προοδευτικοί), είχαν μεταξύ τους κάτι περισσότερο από άριστες ΚΑΙ αγωνιστικές (κατά του καθεστώτος της Χούντας) σχέσεις. 

Γι αυτό το θέμα αγαπημένο μου σημειωματάριο (blog) θα αναφερθώ εκτενώς άλλη μέρα. 

Σήμερα όμως θα παραθέσω την γλυκιά ηχητική στιγμή με τον Καθηγητή (Μηχανικό) και Μουσικό Απόστολο Παρασκευόπουλο, βρίσκοντας την ευκαιρία να αναρτήσω και μια παρουσίαση που είχαμε κάνει με τους αρχικά αναφερόμενους Limited σε μια εκδήλωση όπου τα χρήματα από τα εισιτήρια τα δώσαμε όλα στην τοπική Ενορία στου Γκύζη, στον Άγιο Στυλιανό, ως βοήθημα για να αγοραστούν βαριές κουρτίνες στο κτίριο που είχε φτιάξει για να στεγάζει πολιτιστικές εκδηλώσεις.