Η εργαζόμενη της εισπρακτικής aka "το παράσιτο αρκείται απλά στην επιβίωση" ... (*)

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια γερμανίδα νταρντάνα. Ας την πούμε η Κατερινούλα.

Αυτή, ήλθε από την Γερμανία που ζούσε από μικρή, την έπιασε ο άντρας της με άλλον, χώρισε, παντρεύτηκε έναν τύπο που μετά από λίγο έπαθε νεότατος έμφραγμα. "Πάνω στο πήδημα", όπως έλεγαν οι κακές γλώσσες.

Μετά λοιπόν η νταρντάνα Γερμανίδα την έπεσε από κοντά στον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ (ας πούμε τον Χρήστο) που με τη σειρά του αυτός, την πήρε από την εισπρακτική που ... δούλευε (σ.σ. οι κακές γλώσσες έλεγαν πως την είχαν βαρεθεί, χωρίς να ξέρω τι εννοούν) και την έβαλε στην εισπρακτική της τράπεζας (όπου η γυναικούλα του - πατσαβούρα  ήταν διευθυντικό στέλεχος).  Θες η γυναικούλα του την ήθελε για σοσιαλιστικό τρίο ; Θες να ήταν αφελής ; ηλίθια ; 

Δε ξέρω. Πάντως, ηλίθια δεν νομίζω να ήταν αφού την είχε σκαπουλάρει (μέσω του βουλευτή άντρας της και των βουλευτάδων συγγενών της) στη τεράστια ρεμούλα των Δυτικών Προαστίων.

Η Κατερινούλα είχε ένα ταλέντο, όπως έλεγαν όσοι την ήξεραν. Τις πίπες. 

Προσωπικά δε το ξέρω μιας και αρνίομουν κάθε της γλυκιά ματιά, απέκρουα

κάθε της ... κατά λάθος περιστροφή της καρέκλας της όπου άφηνε ελάχιστα στη φαντασία του διπλανού της, αδιαφορούσα για τα χαδάκια της τα συναδελφικά όταν βρισκόμαστε στους διαδρόμους και πολλά άλλα ... 

Για να μη γίνει παρεξήγηση τονίζω πως όταν λέω τις "πίπες" εννοώ τις μακριές, σαν εκείνες της δεκαετίας του 1950 . Όχι τις ... άλλες.

Αυτό ξέρω, αυτό λέω. Εκτός κι αν ...

Θα προσθέσω επίσης πως ότι φορούσε καθημερινά και ζαρτιέρες στα δικτυωτά της καλσόν και στις χοντρές της μπουτάρες, χοντροκομμένες γόβες με 12 πόντους τακούνι και, τα μινάκια που φορούσε δεν έκρυβαν τίποτα και ποτέ από το ... φιλοθεάμον κοινό (των χαχόλων), δίνοντας στην Τράπεζα την πραγματική της "υπόσταση". Του μπορντέλου.

Ένας από αυτούς τους άθλιους χαχόλους ήταν ο αλητάμπουρας, τεμπέλης, γλοιώδης, γλείφτης και (κυριολεκτικά)  άχρηστος, διευθυντής της.

Να σας πω ένα μυστικό ; Λένε (οι κακές γλώσσες, πάντοτε) πως είχαν σχέση μιας και η Κατερινούλα η καψερή δεν ικανοποιούνταν με το 2ο της άντρα, ειδικά μετά το έμφραγμα του. Σκασίλα μου.

Αυτό όμως που δεν ήταν σκασίλα μου ήταν ο απίστευτα αλήτικος τρόπος που μιλούσε στους πελάτες που καλούσε. 

Συγκεκριμένα, μια μέρα την άκουσε όλος ο όροφος να να λέει σε μια γυναικούλα "θα φέρεις τα λεφτά αύριο. Τα πήρες και θα τα φέρεις, διότι αλλιώς θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα. Μη το ξεχάσεις ... ". Αυτολεξί !

Φρίκαρα ! Δεν άντεξα και μηχανικά πήρα το κινητό μου και πάτησα το "εγγραφή" και το άφησα να γράφει. 

4 επόμενα τηλέφωνα, 4 φορές το ίδιο σκηνικό ! 

"Ως εδώ" είπα από μέσα  μου. 

Ετοιμαζόμουν να την πιάσω από το λαιμό αλλά ευτυχώς σηκώθηκε, πήγε στο γραφείο του άχρηστου άθλιου αλήτη και τεμπέλη δ/ντή της και έκλεισαν την πόρτα. Ακούστηκε μάλιστα και κλείδωμα στην πόρτα. Για κανένα μισαωράκι ...

Βρήκα την ευκαιρία και πλησίασα μια από τις υφισταμένες της (όχι τα δύο όμοια της ζώα αλλά μια τρίτη) και της ζήτησα τα τηλέφωνα της πελατών που είχε καλέσει η ... μανδάμ. Μετά από 1 μέρα, τα είχα.

Η διπλανή μου συνάδελφος με πήρε χαμπάρι, με τραβάει από το ώμο και μου λέει "αυτή η σκοταδόψυχη είναι μεγάλη πόρνη στην ψυχή και σκοτώνει κόσμο. Δουλεύω στην Τράπεζα 27 χρόνια και εδώ και καιρό ντρέπομαι να το λέω που εργάζομαι, λόγω κάτι τέτοιων". 
Λέγοντάς μου αυτά με χαιρετάει και μου δίνει ένα στικάκι.

H Κατερινούλα βγήκε από το γραφείο, έφτιαξε λίγο το μαλλί που ήταν για κάποιο άγνωστο λόγο ανακατεμένο, πήρε την πίπα της και έριξε μια γερή ρουφηξιά, κάπως χαλαρωμένη ...

Συνεχίζεται πόρνες ψυχές (κι όχι όπως παρακαλάτε από μέσα σας).

Χ+Ψ = Ζ

Για την μεταφορά 

Γ.Θ.Κ.

Τμήμα αλληλογραφίας mail με συνημμένες φωτογραφίες, ηχητικά, σκαναρίσματα και άλλα πολλά από έναν συνάδελφο από την Τράπεζα (μπουρδέλο).

Ποια ;

* όπως είπε μια εξαίσια κοπέλα